حاجیان آمدند با تعظیم

شاکر از رحمت خدای رحیم

جسته از محنت و بلای حجاز

رسته از دوزخ و عذاب الیم

آمده سوی مکه از عرفات

[...]

این چه خلق و چه جهان است، ای کریم؟

کز تو کس ر امی نبینم شرم و بیم

راست کردند این خران سوگند تو

پرکنی زینها کنون بی‌شک جحیم

وان بهشتی با فراخی‌ی آسمان

[...]

ای دل و هوش و خرد داده به شیطان رجیم

روی بر تافته از رحمت رحمان رحیم

دل چون بحر تو در معصیت و نرم چو موم

سنگ خاراست گه معذرت و تنگ چو میم

نتوانی که کنی بر سخن حق تو مقام

[...]

بر آن صحیفة سیمین مسای مشک مقیم

که رنگ مشک نماید بر آن صحیفة سیم

مکن ستیزه اگر چند خوبرویان را

ستیزه کردن بیهوده عادتیست قدیم

غرض ز مشک نسیمست ، رنگ نیست غرض

[...]

بیجادۀ لولوی تو سیم اندر میم

بازیدن عشق تو امید اندر بیم

سیم اندر سنگ باشد ، ای در یتیم

چون در بر تو دل چو سنگ اندر سیم

دَم پادشاهان امیدست و بیم

یکی را سموم و دگر را نسیم

دگر سنگ بُد نیز کز دور سیم

ربودی ورا زیر و گشتی دو نیم

ور آن دست دادی که بودی ز سیم

برستی ز بیماری و ترس و بیم

دو مه بُد یکی گرد و دیگر دو نیم

یکی ماه از زر و دیگر زسیم

چنان دان که در دادن زر و سیم

ندانند کز دشمنت هست بیم

نشاید مهی یافت بی رنج و بیم

که بی رنج نارد کس از سنگ سیم