رده بر کشیده سپاهش دو میل

به دست چپش هفتصد ژنده پیل

به تن ژنده پیل و به جان جبرئیل

به کف ابر بهمن به دل رود نیل

تبیره سیه کرده و روی پیل

پراکنده بر تازی اسپانش نیل

ز لشگر گه پهلوان تا دو میل

کشیده دو رویه رده ژنده‌پیل

بزد مهره بر کوههٔ ژنده پیل

زمین جنب‌جنبان چو دریای نیل

تبیره‌زنان پیش بردند پیل

برآمد یکی گرد مانند نیل

دل شیر نر دارد و زور پیل

دو دستش به کردار دریای نیل

شکستم سرش چون تن ژنده پیل

فرو ریخت زو زهر چون رود نیل

نثار و پرستنده و اسپ و پیل

رده بر کشیده ز در تا دو میل

به بالای سرو و به نیروی پیل

به آورد خشت افگند بر دو میل

خروشیدن تازی اسپان و پیل

همی رفت آواز تا چند میل

بر و بازوی شیر و هم زور پیل

وزو سایه گسترده بر چند میل

بزد مهره در جام بر پشت پیل

ازو برشد آواز تا چند میل

چو آوای زنگ آمد از پشت پیل

خروشیدن کوس بر چند میل

نهادند مهد از بر پنج پیل

ز پیروزه رخشان بکردار نیل

که پیشم چه شیر و چه دیو و چه پیل

بیابان بی‌آب و دریای نیل

بیفشارد چنگ سرافراز پیل

شد از درد دستش به کردار نیل

فگنده همه دشت خرطوم پیل

همه کشته دیدند بر چند میل

برفتند پوشیده رویان دو خیل

عماری یکی درمیانش جلیل

به هاماوران بود صد ژنده پیل

یکی لشکری ساخته بر دو میل