چون ز فرمان شه گزیر نبود

عذر یا ناز دل‌پذیر نبود

در ده و شهر جز نفیر نبود

سخنی جز گرفت و گیر نبود

ترا تا گاو نفست سیر نبود

اگر صد کار داری دیر نبود

همه دیدار تست و غیر نبود

همه دیدار تو در سیر نبود

بجز او هیچ دیگر غیر نبود

اگرچه پیش واصل سیر نبود

بجز تو هیچ اینجا غیر نبود

حقیقت کعبه و هم دیر نبود

ماه طلعم کلف پذیر نبود

روز عیشم زوال گیر نبود

قتلِ این خسته به شمشیرِ تو تقدیر نبود

ور نه هیچ از دلِ بی‌رحمِ تو تقصیر نبود

منِ دیوانه چو زلفِ تو رها می‌کردم

هیچ لایق‌ترم از حلقهٔ زنجیر نبود

یا رب این آینهٔ حُسن چه جوهر دارد؟

[...]

با آنکه خلل پذیر نبود

از مشورتی گزیر نبود

دل دیوانهٔ من قابل زنجیر نبود

ورنه کوتاهی ازان زلف گرهگیر نبود

دل دیوانه من قابل زنجیر نبود

ورنه کوتاهی ازان زلف گرهگیر نبود

عمر مردم همه در پرده حیرانی رفت

عالم خاک کم از عالم تصویر نبود

کار بر نعمت الوان جهان می شد تنگ

[...]

دل دیوانهٔ من قابل زنجیر نبود

ورنه کوتاهی از آن زلف گره گیر نبود

دوش با طره‌اش از تیرگی بخت مرا

گله‌ای بود ولی قدرت تقریر نبود

عشق می‌گفتم و می‌سوختم از آتش عشق

[...]

اگرت آب ندادند و مرا شیر نبود

نازنین حلق ترا طاقت این تیر نبود

نازنین حلق تو گر تشنه و بی شیر نبود

لایق تیر نبود