چو آمد به هنگام خون ریختن

به شیرین روان اندر آویختن

یکی لشگری خواهم انگیختن

ابا دیو مردم برآمیختن

گرش رای جنگ است و خون ریختن

نداریم نیروی آویختن

چه چاره است جز خون او ریختن

یکی کینهٔ نو برانگیختن

چه باید همی خیره خون ریختن

چنین دل به کین اندر آویختن

نگر تا نبینید بگریختن

نگر تا نترسید ز آویختن

دگر آنک گفتی ز خون ریختن

به تنها به رزم اندر آویختن

مبادا ترا پیشه خون ریختن

نه بی‌کینه با مهتر آویختن

اگر جنگ خواهی و خون ریختن

برین گونه سختی برآویختن

بباشد به کام تو خون ریختن

ببینی تگاپوی و آویختن

که سودی نبینم ز خون ریختن

نشاید به مرگ اندر آویختن

تو چندین چه نازی به خون ریختن

به ایران به تاراج و آویختن

به بزم و به رزم و به خون ریختن

به هر جای با دشمن آویختن

مرا نیست آیین خون ریختن

نه بر خیره با مهتر آویختن

ز بس رزم و پیکار و خون ریختن

چه تنها چه با لشکر آویختن

اگر من سزایم به خون ریختن

ز دار بلند اندر آویختن

تو دانی که تاراج و خون ریختن

چه با بیگنه مردم آویختن

کنون غارت از تست و خون ریختن

به هر جای تاراج و آویختن

به یک ماه یک بار آمیختن

گر افزون بود خون بود ریختن

که از جنگ و پیکار و خون ریختن

نباشد جز از رنج و آویختن