شما را سپردم ازان روی آب

مگر یابد آرامش افراسیاب

شوم ره بگیرم به افراسیاب

نمانم که آید بدین روی آب

که بگذشته بود او ازین روی آب

به پیش سپاه اندر افراسیاب

کنون من به بخت رد افراسیاب

کنم دشت را همچو دریای آب

گریزان سپهرم بدان روی آب

بشدبا سپه نزد افراسیاب

به سغد است با لشکر افراسیاب

سپاه و سپهبد بدان روی آب

تو گفتی که بر جنگ افراسیاب

مران تیز لشکر بران روی آب

چنین گفت کز نزد افراسیاب

گذشتست پیران بدین روی آب

ترا چون پدر باشد افراسیاب

همه بنده باشیم زین روی آب

وزان پس چو بشنید افراسیاب

که بگذشت رستم بران روی آب

به کین سیاوش ز افراسیاب

ز خون کرد گیتی چو دریای آب

چو کیخسرو آمد از افراسیاب

ز خون کرد گیتی چو دریای آب

ز خویشان ارجاسب و افراسیاب

زخاقان که بنشست ازان روی آب

ز خویشان ارجاسب و افراسیاب

شده سغد یکسر چو دریای آب

ازان پس خبر شد بافراسیاب

که شد مرز توران چو دریای آب

سپاهی بکردار دریای آب

شدست انجمن پیش افراسیاب

بزرگان درگاه افراسیاب

سپاهی بکردار دریای آب

بدین سان بآزرم افراسیاب

گذشتی به کشتی ز دریای آب

پس آگاهی آمد بافراسیاب

که آتش برآمد ز دریای آب

چنین گفت پیران بافراسیاب

که شد روی گیتی چو دریای آب