همه با توانایی او یکیست

اگر هست بسیار و گر اندکیست

بداندیش بسیار و گر اندکیست

چو خشم آورم پیش چشمم یکیست

بدین دشت کین بر گر از ما یکی‌ست

همی جنگ ترکان بچشم اندکی‌ست

مرا با تو امروز پیمان یکیست

بگوییم و گفتار ما اندکیست

کنون روم و قنوج ما را یکیست

چو آواز دین مسیح اندکیست

مر این را که گفتی تو پاسخ یکیست

سخن در درون و برون اندکیست

به نزدیک او رای و شرم اندکیست

به چشمش بدو نیک هردو یکیست

نخست آنک داند که هست و یکیست

ترا زین نشان رهنمای اندکیست

که لشکر بهرکار با اویکیست

اگر نامدارست وگر کودکیست

کنون اندرین رای ما را یکیست

که از رای ما تاج و تخت اندکیست

همی‌گفت کین از هنرها یکیست

اگر چه سپه‌شان کنون اندکیست

تو راخشم با آشتی گر یکیست

خرد بی‌گمان نزد تواندکیست

کنون چارهٔ کار ایدر یکیست

اگر چه سلیح و سپاه اندکیست

کنون نیزه با تیر ایشان یکیست

دل شیر در جنگشان اندکیست

زمانه به مرگ و به کشتن یکیست

وفا با سپهر روان اندکیست

ز گیتی بر او نام و کام اندکیست

ورا مرگ با زندگانی یکیست

ودیگر که با ما سپاه اندکیست

چنان کز شما پانصد،ازما یکیست

ندانستم او را که پیروز کیست

بدان از جهان خویش و پیوند کیست

چو مرگ آید آن روزگار اندکی ست

همان بنده و شاه گیتی یکی ست

مگر آفریننده ی ما یکی ست

که در کار او دسترس اندکی ست