چون به بانگ آمد از هوا بخنو

می خور و بانگ رود و چنگ شنو

بدان نامور گفت پاسخ شنو

یکایک ببر سوی سالار نو

برآراست کاوس جشنی ز نو

کنون داستان شگفتی شنو

شگفتی یکی داستانی زنو

ز پیر پسندیده دهقان نو

مرد بیمار و طیب و جامهٔ نو

بد بود بد ز من نکو بشنو

زیر این پردهٔ کبود منو

پند این راهب جهان بشنو

همچو طوبی است تازه و خوش و نو

به همه جایگه رسیده چنو

از ایمعنی که بخشیدند از نو

از آن حضرت خطاب عشق بشنو

مبین خود تا حیاتی یابی ازنو

مر این اسرار ربّانی تو بشنو

رو تو با حق باس و راز حق شنو

تا بیابی سرّ عرفان نو بنو

پس امام المتقین گفتا شنو

گر همی خواهی که یابی جان نو

ای جهان کهنه را تو جان نو

از تن بی جان و دل افغان شنو

تا نزاید بخت تو فرزند نو

خون نگردد شیر‌ِ شیرین‌، خوش شنو

با تو بی لب این زمان من نو به نو

رازهای کهنه گویم می‌شنو

یک از آن این بود نکو بشنو

تا که کشفت شود از این سر نو

وز بزرگیش قصه‌ای بشنو

تا شود کهنۀ نهادت نو

اندر اینجا حکایتی بشنو

تا از آن سر زند ز تو سر نو

شرح این را بگوش جان بشنو

از حدیث کهن برو سوی نو

سیرت آن گذشتگان بشنو

چون شنیدی بنه اساسی نو

گر شود خاطرت خطاب شنو

بشنود هر زمان خطابی نو