ز آتش دل چو سوخت آب نهاد

خاک بر دوش باد چرخ نهاد

من درین خانهٔ خجسته نهاد

بودم از پشت عقل و روی نهاد

صدهزاران طالب اینجا سرنهاد

تا که یک کس اندر این ره پا نهاد

آنچنان این شرع را کلی نهاد

تا شود پیدا بکلی هر نهاد

دلم نخست که دل بر وفای یار نهاد

به بی قراری با خویشتن قرار نهاد

ز جان امید ببّرید و دل ز سر برداشت

پس انگهی قدم اندر ره استوار نهاد

بگرد خویش چو پرگار می دود بر سر

[...]

مرغ کانجا پرید پر نهاد

دیو کانجا رسید سر بنهاد

شنید این سخن پیر فرخ نهاد

درستی دو، در آستینش نهاد

چو حاتم به آزادگی سر نهاد

جوان را برآمد خروش از نهاد

سراندر پی سام فرخ نهاد

به سوی ختا همرهش رو نهاد

آب چشم ما به هر سو رو نهاد

روی خود بر روی ما نیکو نهاد

جان به عاشق می‌ دهد معشوق ما

این چنین رسم نکویی او نهاد

پیر ما بزم خوش مستانه‌ ای

[...]

دلاور خدنگی به زه برنهاد

سپر برسر آورد آن بد نهاد

بیاورد و آن را به جایی نهاد

بیامد به بالین آن بد نهاد

نماند ایچ نیرو در آن بد نهاد

سر پاک شه را به زانو نهاد

بگفت این و آن مرد فرخ نهاد

به کاشانه ی خویشتن پا نهاد

زخونریزی دشمن بد نهاد

به زخم دل دوست مرهم نهاد

هم اوی است ادریس فرخ نهاد

که آیین حکمت به گیتی نهاد

که ناگه جوان پای را پس نهاد

سر خویش بر سینه شه نهاد