دل خویش زان گفته خرسند کرد

نه آهنگ رای خردمند کرد

ورا پادشا نام طلخند کرد

روان را پر از مهر فرزند کرد

بسی چاره‌ها جست و ترفند کرد

سرانجام پنهان یکی بند کرد

سپهبد بدین گونه خرسند کرد

ز نیرنگ و افسون رهش بند کرد

دل شاه طیهور خرسند کرد

لبش را بدین داستان بند کرد

دل از دیگران خوار و خرسند کرد

نویسندگان را همه بند کرد

خوارزمشاه رایت ایمان بلند کرد

جان مخالفان هدی مستمند کرد

شخص حسود موضع حد حسام ساخت

فرق ملوک موقع سم سمند کرد

عنوان نادرات تواریخ عالمست

[...]

اوّل ترا خرد زر و گیتی بسند کرد

پس نام تو خلاصۀ آل خجند کرد

از هیبت تو زهرۀ شمشیر آب شد

از بیم آنکه آتش فتنه بلند کرد

زودش بسان استره سر در شکم نهد

[...]

ناصحان را دست بست و بند کرد

ظلم را پیوند در پیوند کرد

صواب است پیش از کُشِش بند کرد

که نتوان سر کشته پیوند کرد

دل خویش و بیگانه خرسند کرد

نه همچون پدر سیم و زر بند کرد

دهان را ز اشام و خور بند کرد

به شاخ گیا سینه خرسند کرد

ز بیهوشیش جای در بند کرد

دل خویش از آن بند خرسند کرد

تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد

مشّاطه اش گرفت به دزدی و بند کرد

دل را غمت به علّت قلبی نمی خرید

لیکن چو دید داغ تو بروی پسند کرد

گنجِ غم تو خانهٔ عیشم خراب ساخت

[...]

آه این چه فتنه بود که چرخ بلند کرد

وای این چه دود بود که جان دردمند کرد

باد اجل فکند صنوبر قدم بخاک

آزرده صد هزار دل مستمند کرد

گنجی که زیر پا نپسندید فرق عرش

[...]

بنگر برنج را که به چندین حقارتش

آهنگ شهر علوی از بن شهر بند کرد

افکند قشر صورت و شد کوفته بدنگ

وانگاه پخته گشت و جهانش بلند کرد