توی کام و بلا و ناز و رنجم

غم و شادی و درویشی و گنجم

بر شد از دختر رز تا فلک پنجم

بوی مشک تبت و نور بر از انجم

آن نصرة دین ، آن ملک کشور پنجم

خاک قدم او شده تاج سر انجم

آن نصرة دین ، آن ملک کشور پنجم

خاک قدم او شده تاج سر انجم

آن نصرة دین ، آن ملک کشور پنجم

[...]

ز بی‌خصمی گر افزون گشت گنجم

ز بی‌یاری درافزوده است رنجم

سخن با تو نگویم تا نسنجم

نسنجیده مگو تا من نرنجم

نخسبم شب که گنجی بر نسنجم

دری بی‌قفل دارد کان‌ِ گنجم

دریای دُر است و کان گنجم

از نقب‌زنان چگونه رنجم؟

چون من ز پی عذاب و رنجم

راحت به کدام عشوه سنجم؟

اسماعیلی ز خود بسنجم

اسماعیلی‌ام اگر برنجم

با این‌همه رنج کز تو سنجم

رنجیده شوم گر از تو رنجم

من مار کز آشیان به رنجم

بر خاک تو پاسبان گنجم

آن گنج که من در طلب آن گنجم

در دیر طلسمات از آن میرنجم

آن بحر کزو دو کون یک قطره نیافت

آن میخواهم که جمله بر خود سنجم

هر که او صبر کرد در رنجم

مال بسیار برد از گنجم

همی کردند سیر ماه و انجم

دوان مریخ پیر از چرخ پنجم

به عنایت علاج کن رنجم

دستگاهی فرست از آن گنجم

در مصافات من سخن سنجم

به مصافم مبر، که می‌رنجم

نکنی امتزاج با انجم

تا نگیری طبیعت پنجم

چه غم من بار او بر خود بسنجم

وگر صد زین بتر بینم نرنجم

سزد شاهان اگر بخشند گنجم

که نبود گنج عالم، مزد رنجم

آن کزو اینچنین گهر سنجم

آن که بست این طلسم بر گنجم