به خواب اندر خیالت پیشم آید

مرا در خواب روی تو نماید

چه روزی کم وصالت یادم آید

چه آن شب کم خیال تو نماید

دولت دین چو روی بنماید

پشت بر کاینات فرماید

کسی کاو جنگ شیران آزماید

چو شیر آن به که دندانی نماید

بدان تا مستیش را آزماید

که مه را ز ابر فرقی می‌نماید؟

آهوی ورا به سگ نماید

در نیش سگانش آزماید

نگاری کان بسان درهم آید

چو زهر جانست جان زو پُر غم آید

وگر درجان ابن ادهم آید

دلش سلطانِ هر دو عالم آید

بر حقوق اقتصار ننماید

ره به کسب حظوظ پیماید

اگر معشوق جوری می نماید

ترا در عشق خود می آزماید

مراد ما ز مادر بر سر خشت عدم آید

وجود عشرت ما با عدم از یک شکم آید

اگر تسبیح سازد زاهد از خاک شهیدانش

به جای نام ایزد بر زبانش یاصنم آید

همه عمرم به مردن صرف شد کاین جان غم روزی

[...]

از آنرو در شمارش هر دم آید

که ترسد دانه ای از وی کم آید

خود اندر واحدیت رخ نماید

ز هم پس منفصل در علم آید

رسد جائی که اقلیمش کم آید

بهم این اژدها را کی فم آید

او از آن پندها به خشم آید

دوستان را نکال فرماید