ز جود تو همیشه شاد و مستم

تو گویی کیمیا آمد به دستم

مو آن دل‌دادهٔ یکتا پرستم

که جام شرک و خود‌بینی شکستم

منم طاهر که در بزم محبت

محمد را کمینه چاکرستم

بر بسته شد از بستن ماتم دستم

امروز نگویند که من خود هستم

از بیم و امید شادی و غم رستم

برداشتم از جهان دل و بنشستم

عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم

نومیدی جان به درد دل در بستم

اکنون ز نشاط وصل تو برجستم

از پای درافتم ار نگیری دستم

گفتی خبرت کنم کسی بفرستم

با دل گفتم ز انده دل رستم

من دل همه بر وعده خوبت بستم

شادم کن اگر سزای شادی هستم

مشکن صنما عهد که من توبه شکستم

وز بهر تو در کنج خرابات نشستم

اندر صف خورشیدپرستان شدم اینک

زیرا که میان سخت به زنّار ببستم

پیش تو برم سجده میان‌بسته به زنّار

[...]

همی گفت هر کس که چندین ستم

چه ماند برین تخمه روستم

الا ای ساقی دلبر مدار از می تهی دستم

که من دل را دگرباره به دام عشق بربستم

مرا فصل بهار نو به روی آورد کار نو

دلم بربود یار نو بشد کار من از دستم

اگر چه دل به نادانی به او دادم به آسانی

[...]

نقش این کارنامه می‌بستم

تیر بوسید خامه و دستم

گفت اینک دو دست خود بستم

هین بگویید چیست در دستم

قفس از جور تو چو بشکستم

رستمی تو من از ستم رَستم

ای پسر تا بمیان پای تو در نگریستم

جز بیک چشم گروگان بر تو نگریستم

زار بگریستنی بود مرا از ره . . . ر

زان گریستن بتو بر درد تو من بگریستم

ببست دانی تو بمعنی و بصورت یکروز

[...]

آخر در زهد و توبه دربستم

وز بند قبول آن و این رستم

بر پردهٔ چنگ پرده بدریدم

وز بادهٔ ناب توبه بشکستم

با آن بت کم‌زن مقامر دل

[...]

دوش در خواب دیو شهوت را

زیور دختری گسستستم

بی‌شک امروز شحنهٔ احداث

خواهد انصاف و من تهی‌دستم

جز به سعی تو دفع می‌ناید

[...]

من بدعهد را چه می‌گویی

هرچه گویی سزای آن هستم

حاکم ار جرم من بود مردم

داور ار لطف تو بود جستم

لطف باری بریده باد از من

[...]

از گفتن سرّ تو دهان بر بستم

هر چند که ده‌زبان چو سوسن هستم

گر در مستی حمایلت بشکستم

صد گوی زرین بدل خرم بفرستم

گر در مستی حمائلت بگسستم

صد گوی زرین بدل خرم بفرستم‌

وصل آمد و ز بیم جدایی رستم

با دلبر خود بکام دل بنشستم

اگر دین دارم و گر بت‌پرستم

بیامرزم به هر نوعی که هستم