جدایی بر رخانش زرگری کرد

ولیکن چشم او را جوهری کرد

هوا پشت مرا چون چنبری کرد

زمانه گفتی از من دیگری کرد

به مکر آن گاو کز زر سامری کرد

سجود آن گاو را خلق از خری کرد

تا سنبل تر بر سمنت جلوه گری کرد

بس غالیه سائی که نسیم سحری کرد

در معرض بالای بلندت بسوی سرو

هر کس که نظر کرد ز کوته نظری کرد

زد با دهنت غنچه ز خود لاف و از اینروی

[...]

به زیور خود که وصف آن پری کرد

که زیور را جمالش زیوری کرد

میانش را که با مو همبری کرد

ز زرین منطقه زیورگری کرد

چو حسن روی او جلوه گری کرد

ز فکر دین و دل ما را بری کرد

دل و جان را بغارت داد عاشق

چو با سودای عشقش همسری کرد

بدین ماست مؤمن آنکه عمری

[...]

چو رو در قبلهٔ دین پروری کرد

به دوران دعوی پیغمبری کرد

گذر بردار شرع مشتری کرد

به احکام خود او را رهبری کرد

کدام استاد این افسونگری کرد ؟

که این افسون به کار آن پری کرد ؟

صبا هر گاه وصف آن پری کرد

همه آفاق مهر و مشتری کرد

بدست آورده بودم دامنش را

و لیکن طالع خشکم تری کرد

دلم برد و رهم بست و سرم داد

[...]

ز هر آلایشی خود را بری کرد

لباس عمرش آتش گازری کرد

نه او روزی دو، ترک بد سری کرد

نه یک شب طالعم نیک اختری کرد

نه روی دولتم دیدار بگشود

نه یکبارم سعادت رهبری کرد

نه مرگم از غم هجران رهانید

[...]

بحمدالله که کوکب یاوری کرد

مهم زین صید غم یادآوری کرد

پس از دوری که در حرمان به سر شد

به سر وقت منش دل رهبری کرد

مهی کز وی تطاول رفت و تقصیر

[...]