تو گفتی بکان اندرون زر نماند

همان در خوشاب و گوهر نماند

از این جنگ پور و برادر نماند

بزرگان و سالار و لشکر نماند

ز چندان سپه یک دلاور نماند

گریزان برفتند چون سر نماند

چه چاره سگالم که لشکر نماند

همان مایه و گنج و گوهر نماند

از عشق روی دوست مرا خواب و خور نماند

بی‌ او قرار و صبرم از این بیشتر نماند

روشن همی نبینم بی روی او جهان

گویی به دیدگان من اندر بصر نماند

خونِ جگر ز دیده بپالود آنچه بود

[...]

از مرگ رافع بن علا، آن جهان جود

از رفعت و علا بجهان در اثر نماند

نه شخص او برفت، که شخص کرم برفت

نه ذات او ماند، که ذا هنر نماند

مرنج ار با تو آن گوهر نماند

تو کانی‌‌، کان ز گوهر دَر نمانَد

سکندر شه هفت کشور نماند

نمانَد کسی چون سکندر نماند

مگر آنکو بجان و سر نماند

بیک سوزن در این ره درنماند

سر چرا بندم چو درد سر نماند

وقت روی زرد و چشم تر نماند

چه پیکارجوئی که لشکر نماند

ز چندان سپه یک دلاور نماند

تخت می‌سوزد که بر سر ملک را افسر نماند

خود چه در خور بود افسر ملک را چون سر نماند

بود عمری سکه روی زر از نامش درست

این زمانه آن سکه بر رخستر سرخ زر نماند

مردم چشم جهان او بود و چون از چشم رفت

[...]

واحسرتا که شاخ امیدم به بر نماند

چندان که بو کنم ز درختم ثمر نماند

افتاد نور صبح نخستین به بسترم

رفتم ز خواب چشم بمالم سحر نماند

دوران خراج ملک بدخشان ز من گرفت

[...]

در هجرت، از شکست، دلم را اثر نماند

زین پیش بی تو بود قرارم، دگر نماند

شمعی که تازه کشته شود، دودش اندک است

بازآ که بی تو یک نفسم بیشتر نماند

ای بلبلان، بقای شما باد در چمن

[...]

فصل خزان رسید ز گلها اثر نماند

از بلبلان به باغ به جز بال و پر نماند

کردیم عمر خویش چو گل صرف رنگ و بوی

زاد رهی که بود برای سفر نماند

فانوس کرده در ته دامن چراغ را

[...]

در عهد ما رواج به اهل هنر نماند

امروز آبروی به لعل و گهر نماند

پروانه رفت نشاء پرید و قدح شکست

از شمع یادگار به جز چشم تر نماند

از هیچ خانه یی نبرآمد صدای جود

[...]

ای سیدا به نرگس شوخت نظر نماند

تیری که در بساط کمان داشت پر نماند

زخمی ز نیش خنجر او بر جگر نماند

با کاو کاو غمزه نظیری نظر نماند

شنیدم ز قیصر ستمدیده‌ای

چنین گفت چون قصر قیصر نماند

که: الحمدلله در روزگار

ستمکش بماند و، ستمگر نماند!

از تعلق، پرده‌یی دیگر نماند

سد راهی؛ جز علی اکبر نماند

به گنج شهی خود دگر زر نماند

به آوردگه هیچ لشکر نماند