سواری شنیدم که چون برنشست

شد از دست و افتاد بر سر نشست

نهادند بر کرسی زر نشست

کمر بر میان دست بر نشست

همه گرد آن شهر لشکر نشست

همه دشت در خون و خنجر نشست

چو شب گشت با ویژگان برنشست

گریزان به دریای چین درنشست

اکفی الکفاة مشرق و مغرب رشید دین

کامد فلک به زیر و محلش ز بر نشست

چون خیزران دو تا شد تا بار همتش

بر پشت قبه فلک شیشه گر نشست

وی چون ز شرطه سوی حرم شد کلیم وار

[...]

سبک سام بر پیل‌پیکر نشست

سپه را بفرمود تا برنشست

پری دخت در هودج زر نشست

تمرتاش هم بر تکاور نشست

شنید این روان سام یل برنشست

پری‌دخت در هوج زر نشست

تا عرق از می بر آن رخسار جان پرور نشست

در بهشت از جوش دعوی چشمه کوثر نشست

رو نگردانید خال از روی آتشناک او

این سپند از خیرگی در دیده مجمر نشست

تا به مژگان آن نگاه گرم در دل جای کرد

[...]

در دامت آن غبار که بر بال و پر نشست

شد توتیای بینش و در چشم تر نشست

صبحش نوید دولت بیدار می دهد

خورشید طالعی که شبی بیشتر نشست

پروانه چراغ دل روشن من است

[...]

از رفتنش به خاک چمن تا کمر نشست

گلشن ز جوش لاله به خون جگر نشست

رنگ پریده ام چو ز شرم رخت گداخت

شبنم شد و به عارض گلبرگ تر نشست

از آب آهن است سرشکم برنده تر

[...]

نظر دیده بان شد، بمنظر نشست؛

بسالار خوانی مگر بر نشست

آمد اندر مشک او تا پر نشست

بر جگر عباس را خنجر نشست

خدنگش‌به‌دل‌خوردوتاپرنشست

فرشته بدان خانه اندر نشست