شده انجمن بر سرش بخردان

ستاره‌شناسان و هم موبدان

از آن پس چنین گفت با موبدان

که ای پرهنر باگهر بخردان

بگردان ز جانش بد جاودان

بپرداز گیتی ز نابخردان

یکی انجمن کردم از بخردان

ستاره شناسان و هم موبدان

همه نیکنامند تا جاودان

بمانند با فرهٔ موبدان

تو را باد جاوید تخت ردان

همان تاج و هم فرهٔ موبدان

بفرمود پس شاه با موبدان

ستاره‌شناسان و هم بخردان

چنین گفت با نامور بخردان

که ای پاک و بیدار دل موبدان

دل بخردان داشت و مغز ردان

دو کتف یلان و هش موبدان

پرستندگان را شگفت آمد آن

که بیکاری آمد ز دخت ردان

چو دستور فرزانه با موبدان

سرافراز گردان و فرخ ردان

چو برخاست از خواب با موبدان

یکی انجمن کرد با بخردان

سخن رفت هر گونه با موبدان

به پیش سرافراز شاه ردان

نشستند بیدار دل بخردان

همان زال با نامور موبدان

چو بشنید زو گفتهٔ موبدان

همان گفتهٔ قارن و بخردان

یکی انجمن ساخت از بخردان

ز بیداردل پیر سر موبدان

بخوانیم بیدار دل موبدان

از اخترشناسان و از بخردان

چنین گفت با نامور موبدان

که‌ای پاک‌دل نیک‌پی بخردان

بماناد بر ما چنین جاودان

دل هوشمندان و رای ردان

و دیگر که از نامور بخردان

ز گفت ستاره‌شمر موبدان