مرآن باغ را نام بینی خرد

که دانا مرو را به صد جان خرد

تا بگویند بر زبان خرد

هرکه دل داد دین او بخرد

مرد درمان درد نی ز خرد

دیر یابد ولیک زود خرد

جز ز روی کمال عقل و خرد

سه گز اطلس به نُه درم که خرد‌؟

کی درآیی به چشم اهل خرد

تو فروشی نفاق و نفس خرد

شد برای امید جان و خرد

آنکه او را به جان و دیده خرد

بود پیری صاحب رای و خرد

بر همه دانا و واقف از خرد

زو نیابی سود و مایه گر خرد

نبودش خود قیمت عقل و خرد

ولیکن تو بستان که صاحب‌خرد

از ارزان‌فروشان به رغبت خرد

چو دیدم که بیچارگی می‌خرد

نهادم ز سر کبر و رای و خرد

تا شود نفس دون مطیع خرد

روح را از بلا و رنج خرد

همه را یک ببین به چشم خرد

تا ترا آن نظر ز جهل خرد

مقبلی را که هست نقد خرد

کرم و مردمی به جان بخرد

گیا از زمرّد شناسد خرد

کجا جوهری خَس چو جوهر خرد

نماندست بر حال خود کم خرد

خردمند ازین رنگ و بوکی خرد

یا رب چو رهی در تو و خود مینگرد

معلوم همیگرددش از روی خرد

کز نیک و بدانچ میکند کرده تست

او کیست نکوئی بکند بد بخرد

دگر آنک هر کس که دارد خرد

نباید که چیزی گزافی خرد

جوانی بدین حسن و رای و خرد

که هر موی او دل به جایی خرد

و دیدم که بیچارگی می خرد

نهادم زسر کبر و رای و خرد

بانگ برآورد که صاحب خرد

کو، که ز من این خر مصری خرد