بفرمود پس دیو ناپاک را

به آب اندر آمیختن خاک را

نخواهیم برگاه ضحاک را

مرآن اژدهادوش ناپاک را

کنم زنده آیین ضحاک را

به پی مشک سارا کنم خاک را

ز تخت اندرآورد ضحاک را

سپرد آن سر و تاج او خاک را

تبه کرد مهر دل پاک را

به زهر اندر آمیخت تریاک را

بپروردی این شوم ناپاک را

پدروار نسپردیش خاک را

ستود اثرط از پیش ضحاک را

به رخساره ببسود مر خاک را

چرا گم کنی گوهر پاک را

دهی هدیه و باژ ضحاک را

به بوسه نشان کرد مر خاک را

گرفت آفرین خسرو پاک را

از اورنگ برکند ضحاک را

سپرد افسرش زیر پی خاک را

برابر شوی جم و ضحاک را

ویا سر نهی چون رهی خاک را

ببوسید جمهور مر خاک را

ثنا گفت مر ایزد پاک را

کواکب تو بربستی افلاک را

به مردم تو آراستی خاک را

چو عزم آمد آن پیکر پاک را

که بخشش کند پیکر خاک را

برآراست آن گوهر پاک را

چو انجم که آراید افلاک را

چو زو بستد آن خانهٔ پاک را

به عنبر برآمیخت آن خاک را

شرم گرفت انجم و افلاک را

چند پرستند کفی خاک را؟

هم به صدف ده گهر پاک را

باز ره و باز رهان خاک را

آفرین جان آفرین پاک را

آنکه جان بخشید و ایمان خاک را

ای وصالت کرد آب و خاک را

داد قدسی روح قدس پاک را