نخستین جوهر روحانیان کرد

که او را نز مکان و نز زمان کرد

به دو ماه آن ولایت را چنان کرد

که کس باور نکردی کاین توان کرد

برآن دز نیز شهرو همچنان کرد

بیامخت آنچه برج آسمان کرد

مرا دیدار تو ایزد چو جان کرد

ابی جان زندگانی چون توان کرد

زمینی بر لب رودی نشان کرد

مر آن را زیر خاک اندر نهان کرد

تو گفتی دیدگانش در فشان کرد

بدان مهری که اندر دل نهان کرد

تبیره بر در خسرو فغان کرد

که چندین راه شاها چون توان کرد

سحرگه کار ایشان را چنان کرد

که باغش داغگاه هردوان کرد

بدین بار او به جان من نه آن کرد

که با آن خود شکیبایی توان کرد

تنم را آرزومندی چنان کرد

که از دیدار بیننده نهان کرد

کنون کار مرا امشب چنان کرد

که از خوبی به کام دوستان کرد

نهانی شکر دادار جهان کرد

که او فرجام موبد را چنان کرد

هرچند ترا زمان بجان رنجان کرد

یزدانت رها کرد و شه ارّان کرد

هرچند ترا بکام دل سلطان کرد

بر جان تو مهربان دلش یزدان کرد

اصل بزرگ از بنه هرگز خطا نکرد

کس را گزافه چرخ فلک پادشا نکرد

او بد سزای صدر، جهان ناسزا نکرد

این کار کو بکرد جز از بهر ما نکرد

شوانم خواب در مرز گلان کرد

گلم واچید و خوابم را زیان کرد

باغبان دید که مو گل دوست دیرم

هزاران خار بر گل پاسبان کرد

امیر غازی محمود رای میدان کرد

نشاط مرکب میمون و گوی و چوگان کرد

زمین میدان بر اوج چرخ فخر آورد

چو شاه گیتی رای نشاط میدان کرد

فلک ز ترس فراموش کرد دوران را

[...]

ای بزرگی که رای صایب تو

کارهای عمل به سامان کرد

کار کرد هنر کفایت تو

بر کفاة زمانه تاوان کرد

هر چه تاریک دید روشن ساخت

[...]

بدوز آن سخن هیچ پیدا نکرد

بر نامدارانش رسوا نکرد

آن خداوند که آفاق به یک فرمان کرد

ملک آفاق به فرمان ملک سلطان کرد

در ازل کرد قضا از قبل دولت او

تا به پیروزی و اقبال فلک دوران کرد

همه عالم چو یکی نامه به معنی بنگاشت

[...]

ترکی ‌که همی بر سمن از مشک نشان ‌کرد

یک باره سمن برگ به شمشاد نهان‌کرد

تا ساده زَنَخ بود همه قصد به ‌دل داشت

واکنون که خط آورد همه قصد به‌جان کرد

چون زلف به خم بود مرا پشت به‌ خم‌ کرد

[...]