که پاداش این آنکه بیجان شود

ز بد کردن خویش پیچان شود

به فرجام کار او پشیمان شود

ز من بیند او غم چو پیچان شود

که از نام او شیر پیچان شود

چو خشم آورد پیل بیجان شود

نه گرگست کز چاره بیجان شود

ز آلودن زهر پیچان شود

که نام تو یابد نه پیچان شود

چه پیچان همانا که بیجان شود

که تا از پی تاج بیجان شود

جهانی برو زار و پیچان شود

زمانی بیاید کزان سان شود

که دانا پرستار نادان شود

گر ای دون که قیصر به میدان شود

کمان خواهد ار نی به چوگان شود

بمانیم تا سوی خاقان شود

چو بیمار شد نزد درمان شود

چو خسرو سوی مرز خاقان شود

ورا یاد خواهد تن آسان شود

هنر زیرافسوس پنهان شود

همان دشمن از دوست خندان شود

ماه رخسارش همی در غالیه پنهان شود

زلف مشکینش همی بر لاله شادروان شود

دردم آن روی است و درمانم هم از دیدار او

دیده ای دردی که در وی بنگری درمان شود

نه شگفتست ار بگردد زلف جانان جانور

[...]

دل بدو دادم که جان از روی او شادان شود

جان من هست او سزد گر دل فدای جان شود

گر بر او نازد دل و جان نیست طرفه زان کجا

دل سوی دلبر گراید جان سوی جانان شود

چون گل خندانش رخ چون لاله نعمانش لب

[...]

صنما بی تو دلم هیچ شکیبا نشود

و گر امروز شکیبا شد فردا نشود

یکدل و یکتا خواهم که بوی جمله مرا

و آنکه او چون تو بود، یکدل و یکتا نشود

تجربت کردم و دانا شدم از کار تومن

[...]

پس از کرده خود پشیمان شود

نکوهش کنندش غریوان شود

چو خورشید بر چرخ گردان شود

نخست از سرکوه رخشان شود

چو خورشید بر چرخ رخشان شود

ز دود تف او هراسان شود

ز تیغش دل گرگ پیچان شود

ز گرزش تن ببر بی جان شود

مبادا کزین جنگ بی جان شود

دل و دیده ما غریوان شود

هم از خشم تو کوه ریزان شود

ز قهر تو ناهید بی جان شود