گرین نامور هست مهمان تو

چه کارستش اندر شبستان تو

رسیده به هر جای برهان تو

نگردد فلک جز به فرمان تو

ز هر کس شنیدم که چوگان تو

نبینند گردان به میدان تو

گر اکنون بیایم سوی خان تو

بوم شاد و پیروز مهمان تو

همان پاک پوشیده‌رویان تو

که بودند لرزنده بر جان تو

اگر پاک جانم ز پیمان تو

بپیچد به بیزارم از جان تو

چنین داد پاسخ که در خان تو

میان بتان شبستان تو

نبد هیچ بد جز بفرمان تو

وگر تنبل و مکر ودستان تو

که خرم به مینو بود جان تو

به گیتی پراکنده فرمان تو

بدو گفت رستم که بر جان تو

ببخشود روشن جهانبان تو

شکستم در بند زندان تو

که سنگ گران بد نگهبان تو

ای خالق ذوالجلال و ای رحمان تو

سامان ده کار بی سر و سامان تو

خصمان مرا مطیع من می‌گردان

بی رحمان را ز چشم من گردان تو

شنیدم که اندر شبستان تو

پس پرده خوب رویان تو

بیا ای تهمتن ببین خوان تو

که پرورده تست مهمان تو

ای خنجر بران تو روز وغا برهان تو

برهان که دید اندر جهان جز خنجر بران تو

خورشید روشن تخت تو ماه فروزان تاج تو

روی مجره فرش تو چرخ برین ایوان تو

بحری و جود کف تو روز سخاوت موج تو

[...]

ای گشته ملک ساکن ز امر روان تو

کرده جوان جهان را بخت جوان تو

نام تو و خطاب تو از سعد و از علوست

با سعد و با علوست همیشه قران تو

گردنده آسمانی و عدل آفتاب تو

[...]

جانا ز حسن گشت رخ تو چو جان من

وندر جمال خویش عیان شد گمان تو

جستی ز لشکری که کند لاش حسن تو

رستی ز آفتی که بپوشد رخان تو

از انده بنفشه بتا ارغوانت رست

[...]

باد همچون عرضت ایمن از حوادث جان تو

دولت تو محکم و پاکیزه چون ایمان تو

چرخ در حکم تو و ایام دو پیمان تو

کوکب برتر فرود کنگره ایوان تو

نه زین کشتن ایوان شود زآن تو

که نفرین بد باد بر جان تو

ای آسمان مُسَخّر حکمِ روانِ تو

کیوانِ پیر بندهٔ بخت جوان تو

خورشید عالمی که به‌ هنگام بزم و رزم

گه زین و گاه تخت بود آسمان تو

گر در زمان مهدی ایمن شود جهان

[...]