شور عشق تو در جهان افتاد

بیدلان را به جان زیان افتاد

تو هنوز از جهان نزاده بدی

کز تو آوازه در جهان افتاد

آتشی زد غم تو در جانم

[...]

شورشی باز در جهان افتاد

بانگ زیور بر آسمان افتاد

تا شبی فرصت آنچنان افتاد

کاتشی در دو مهربان افتاد

زن چو اندر چنگ شیران افتاد

پیش شیران دور از جان افتاد

چه شور از آن لب شیرین که در جهان افتاد

ز قامتت چه قیامت که در زمان افتاد

میان ما و شما وعده ی کناری بود

تو با کنار شدی فتنه در میان افتاد

بسوخت صفحه رویم ز آب گرم سرشک

[...]

گفت و گویی بهر کران افتاد

غلغلی در همه جهان افتاد

چشمم چو بر آن رسته دندان افتاد

از دیده من گوهر غلطان افتاد

دندانش بقطره های شبنم ماند

کاندر دهن غنچه خندان افتاد

چه فتنه ای ست که ناگاه در جهان افتاد

چه آتشی ست که اندر نهاد جان افتاد

دل از میان غمت بر کنار بود ولیک

به آرزوی کنار تو در میان افتاد

گل از خجالت رخسار تو برآمد سرخ

[...]

چه آتشیست ز رویت که در جهان افتاد

که جان ز هستی خود باز در گمان افتاد

ز مهر روی توأم آتشیست در سینه

که چرخ سفله از آن سوز در فغان افتاد

نیفکنی نظری سوی ما بهر عمری

[...]

آتشی در نهاد جان افتاد

جان بیچاره در فغان افتاد

شمع عشقش چو بر کشید علم

سوخت پروانه پرزنان افتاد

عقل مخمور منع ما می کرد

[...]

چشم دختر بر آن جوان افتاد

زان نظر آتشش به جان افتاد

شوخ من گرچه نکته‌دان افتاد

لیک بسیار بدگمان افتاد

بلبل نه چمن قدس ز الحان افتاد

بیت معمور سخن حیف که ویران افتاد

خامه ها یکقلم از آتش محرومی سوخت

زین سموم اجل آتش به نیستان افتاد

گل همه کف شد و زد دست تأسف بر سر

[...]

به بزم دوش حدیث تو در میان افتاد

چو شمعم آتش غیرت در استخوان افتاد

فغان بی‌اثر از طاق دل، اسیر ترا

چو شاخ بی‌ثمر از چشم باغبان افتاد

فتاد بر سر هم دل چو صید، روز شکار

[...]

عنان او چو گرفتم دل از فغان افتاد

کنون که وقت فغان بود از زبان افتاد

ز باده روی کس اینگونه لاله گون نشود

مگر به چشم تو این چشم خونفشان افتاد

دل مراست تمنای قوت آهی

[...]

به بند پرسش حالم نمی توان افتاد

توان شناخت ز بندی که بر زبان افتاد

فغان من دل خلق آب کرد ورنه هنوز

نگفته ام که مرا کار با فلان افتاد

من آن نیم که بتانم کنند دلجویی

[...]