زنخدانی چون سیم وبراو از شبه خالی

دلم برد و مرا کرد ز اندیشه خیالی

ندانستم هرگز که به آسانی و زودی

دل چون منی از ره بتوان برد به خالی

دلم خال نبرده ست، مهی برده که با وی

[...]

ای مانده به کوری و تنگ حالی

بر من ز چه همواره بد سگالی

از کار تو دانی که بی‌گناهم

هرچند تو بدبخت و تنگ حالی

دانی که تو چون خوار و من عزیزم؟

[...]

چنین زرد و نوان مانند نالی

نکرده‌ستم غم دلبر غزالی

نه آنم من که خنبانید یارد

مرا هجران بدری چون هلالی

نه مالیده است زیر پا چو خوسته

[...]

نگر تا از بلای او ننالی

که گر نالی ز ناله بر محالی

ز منظر همچو گوهر با کمالی

ز مخبر همچو بشکسته سفالی

بدو گفت ار بنالی ور ننالی

مرا زشتی و یا خوبی سگالی

بدان روزی که از تو شد چه نالی

وزآن روزی که نامد چه سگالی

چو زیر چنگ پیش من بنالی

دو رخ بر خاک پای من بمالی

بسا روزا که تو پیشم بنالی

دو رخ بر خاک پای من بمالی

اگرچه بی وفا بد سگالی

به درد من تو از من بیش نالی

مرا گویند بیهوده چه نالی

چرا چندین ز بد مهری سگالی

دلم گوید مرا از بس که نالی

به ناله بر، نالان را همالی

چرا کردار بیهوده سگالی

ز بخت نیک و روز نیک نالی

ز بخشودن همی بر وی بنالی

و لیکن تو بدین ناله وبالی

غزالی شدم من ز عشق غزالی

ز بس ناله گشتم بکردار نالی

هوائی کشیدم بطمع هوائی

فراقی کشیدم بطمع وصالی

مرا هست زین درد روزی چو ماهی

[...]

الا تا بر زمین و بر حوالی

ز دیبا گسترد نیسان نهالی

مبادا گیتی از دو شاه خالی

ز شه بونصر و خسرو بوالمعالی

ز هر دو خصم پست و دوست عالی

[...]

دور از تو مرا عشق تو کرده ست به حالی

کز مویه چو مویی شدم از ناله چو نالی

تا شب دل من سوزی هر روز به جنگی

تا روز تنم کاهی هر شب به خیالی

ماننده خورشیدی پیدا شده و من

[...]

بتا زهره آسمان جمالی

چو زهره به من بر تو فرخنده فالی

کنار تو خالی نباشد ز بربط

ز بربط نباشد بلی زهره خالی

از آن پس که بود اخترم درو بالی

سعادت بدو داد پری و بالی

همه لون و حالم نه این بود و گشتم

ز لونی بلونی ز حال بحالی

از این گونه گشت ست پرگار گردون

[...]

ای بر سمن از مشک به عمدا زده خالی

مسکین دلم از خال تو گشته است به حالی

حالی به جهان زارتر از حال دلم نیست

تا نیست د‌ل آشوب‌تر از خال تو خالی

قدّ و دهن و زلف تو و جعد تو دیدم

[...]