عنان و سنان و سپر داشتن

به آوردگه باره برگاشتن

چپ و راست پیچان عنان داشتن

به آوردگه باره برگاشتن

سر ناسزایان بر افراشتن

وز ایشان امید بهی داشتن

ز بد اصل چشم بهی داشتن

بود خاک در دیده انباشتن

هر چند در صناعت نقش و علوم شعر

جز مر تو را روا نبود سرفراشتن

اوصاف خویشتن نتوانی به شعر گفت

تمثال خویشتن نتوانی نگاشتن

بود نام نیک و سرافراشتن

ز ناخوانده مهمان نکو داشتن

نهنگی تو کاندر نکو داشتن

مکافا ندانی جز اوباشتن

بر و پُشت باید همی گاشتن

به بدخواه ناکام بگذاشتن

توان خو ازو دست برداشتن

وزین خو نشایدش برگاشتن

نه پُری گرد هیچ از انباشتن

نه کمی پذیرد ز برداشتن

یکی شرم و دیگر سرافراشتن

سوم پیشه را کاهلی داشتن

درم زیر خاک اندر انباشتن

به از دست پیش کسان داشتن

به خون در نهنگ از شنا داشتن

سته گشت و شیر از سر او باشتن

بجُستن همه دشت و بگذاشتن

چو یابیم چاهی بینباشتن

تخم بد کردن نباید کاشتن

پشت بر عاشق نباید داشتن

ای صنم ار تو بخواهی بنده را

زین سپس دانی نکوتر داشتن

چند ازین آیات نخوت خواندن

[...]

به ناموس شاید جهان داشتن

و زان جاست رایت برافراشتن

نشاید به یک تن جهان داشتن

همه عالم آنِ خود انگاشتن

نه کار تو شد بیل برداشتن

به ویرانه‌ای دانه‌ای کاشتن

تخم ادب چیست؟ وفا کاشتن

حقّ وفا چیست؟ نگه داشتن

گفت این پوشیده باید داشتن

تخم پنهانی بباید کاشتن