مرا اختر خفته بیدار گشت

به مغز اندر اندیشه بسیار گشت

کنون کارگر شد که بیکار گشت

پسر پیش چشم پدر خوار گشت

یکی کار بدخوار دشوار گشت

ابا کرد کشور همه یار گشت

خردمند نزدیک او خوار گشت

همه رسم شاهیش بیکار گشت

همان نیز پیری که بیکار گشت

به چشم گرانمایگان خوار گشت

گر ایدونک خاقان گنهکار گشت

ز عهد جهاندار بیزار گشت

گرانمایه کسری ورا یار گشت

دل مرد بی‌دین پرآزار گشت

چو گفتار بیهوده بسیار گشت

سخن گوی در مردمی خوارگشت

ازین باره گفتار بسیار گشت

دل مردم خفته بیدار گشت

ز یزدان پرستنده بیزار گشت

ورا نام و آواز تو خوار گشت

به دل بر چو اندیشه بسیارگشت

ز بهرام پر درد و تیمار گشت

دلش گشت پر درد و بیدار گشت

روانش پر از درد و تیمار گشت

چو بینم که روی زمین تار گشت

برین دیده گه دیده بیکار گشت

جهاندار یزدان مرا یار گشت

سر بخت دشمن نگونسار گشت

مرا زندگانی کنون خوار گشت

روانم پر از درد و تیمار گشت

چوهش از تنش ناپدیدار گشت

بدو دیده آن خلق خون بار گشت

ز جنبش چو گردون به رفتار گشت

ز گرمیش آتش پدیدار گشت

چنان کشته بر هر سوی انبار گشت

که هر جا که بد دشت دیوار گشت

چو بد گاه زادنش بیمار گشت

بر او انده بار بسیار گشت

از آهنگری رست و سالار گشت

پس از کلبه داری سپهدار گشت