تو سهراب را زنده بر دار کن

پرآشوب و بدخواه را خوار کن

نگر تا چه گوید بران کار کن

خرد برگزین این جهان خوار کن

ازو ده شتر بار دینار کن

دگر پنج دیبای چین بارکن

ستمکاره را زنده بر دار کن

دو پایش زبر‌، سر نگونسار کن

صد از گنج مازندران بارکن

وزو بیشتر بار دینار کن

هم اندر زمان زنده بر دار کن

دو پایش ز بر سر نگونسار کن

مکر و حسد را ز دل آوار کن

وین تن خفته‌ت را بیدار کن

نفس جفا پیشه‌ت ماری است بد

قصد سوی کشتن این مار کن

به آتش خرسندی یشکش بسوز

[...]

ز گنج آنچه باید همه بار کن

گران لشکری را به خود یار کن

مرا گفت رو با تو پیکار کن

بگیرش نگون زنده بر دار کن

به هر جای پشتی به دادار کن

از او ترس و دل با خرد یار کن

سران را سزا جای دیدار کن

درفش از چپ و راست بسیار کن

ای تیغ شاه موسم کارست کار کن

وز خون کنار خاک چو دریا کنار کن

چون نام شهریار کن ایام شهریار

یک سر زمانه بر اثر شهریار کن

از بهر عون و نصرت دین حیدرست شاه

[...]

برو ترک این رزم و پیکار کن

به چشم اندکی شرم دیدار کن

بدو گفت کاندیشه ی کار کن

خرد را بدین داروی یار کن

ساقیا مستان خواب آلوده را بیدار کن

از فروغ باده رنگ رویشان گلنار کن

لاابالی پیشه‌گیر و عاشقی بر طاق نه

عشق را در کار گیر و عقل را بیکار کن

گر ز چرخ چنبری از غم همی خواهی نجات

[...]

جانا ، طریق مهر و وفا اختیار کن

با ما بکوی مهر و وفا روزگار کن

بی تو ز اسب شادی و رامش پیاده ایم

ما را بر اسب شادی و رامش سوار کن

ای بی قرار کرده دل من چو ذلف خویش

[...]

باغ و بستان از در دیدار شد دیدار کن

کار عشرت ساز و کار دیگر اندر کار کن

لهو و شادی و نشاط و خرمی بسیار کن

با بتان و گلرخان آهنگ زی گلزار کن

عیش را تدبیر ساز و لهو را هنجار کن

[...]

چون باد، خیز و آتش پیگار برافروز

چون ابر، و روز ظفر بی غبار کن

وقت بهار نو صفت نو بهار کن

خانه ز گل چو بتکده قندهار کن

پی بانگار خوش طرب اندر بهار نه

می با نگار خوش طرب اندر بهار کن

مرغ هزار بانگ برآرد به شاخ گل

[...]

طرفها به شاهان گرفتار کن

به هر سو یکی را طرفدار کن