به یزدان همی‌گفت زنهار من

سپردم ترا ای جهاندار من

گرت هیچ یادست کردار من

یکی رنجه کن دل به تیمار من

پسندش نیامد همی کار من

بکوشد به رنج و به آزار من

اگر تیره‌تان شد دل از کار من

بپیچید سرتان ز گفتار من

تو دانسته‌ای درد و تیمار من

ز بهر تو با شاه پیگار من

کنون شهریارا تو در کار من

نگه کن به کردار و آزار من

هنر بیش بینی ز گفتار من

مجوی اندرین کار تیمار من

همی خوار داری تو گفتار من

به خیره بجویی تو آزار من

چو او بشنود خوب گفتار من

نه اندیشد از رنگ و بازار من

ز زربفت چینی سزاوار من

کسی کو بپیچد ز تیمار من

مبادت فراموش گفتار من

اگر دور مانی ز دیدار من

که امروز تیزست بازار من

نبینی پس از مرگ آثار من

که گر سرنپیچی ز گفتار من

براندیشی از رنج و تیمار من

حسد کرد بدگوی در کار من

تبه شد بر شاه بازار من

شما خوار دارید گفتار من

مترسید یک سر ز آزار من

همه گوش دارید گفتار من

نبیند کسی نیز دیدار من

به ژرفی نگه‌دار گفتار من

مبادا که خوار آیدت کار من

سزد گر بپیچد ز گفتار من

گراید بتندی ز کردار من

ولیکن بدین رای هشیار من

یکی بنگرد ژرف سالار من

گرت رنج ناید ز گفتار من

سخن گسترانی ز کردار من