به نزد فرستادهٔ پارسی

که آمد به قنوج با یار سی

چو من باشم و نامور یار سی

زره‌دار با خنجر پارسی

ز اصطخر مهرآذر پارسی

بیامد بدرگاه با یار سی

چنین گفت گویندهٔ پارسی

که بگذشت سال از برش چار سی

یکی مرد بی‌دشمنم پارسی

همان بار دارم شتروار سی

همانا که این مهتر پارسی

که آمد بدین مرز با یار سی

چنین گفت روشن‌دل پارسی

که بگذاشت با کام دل چارسی

گر تو می‌خواهی که تو اینجا رسی

تو بدین منزل، به هیچ و لا رسی

گه تو ترکی در حبش گه فارسی

گه بملک روم مثل حارسی

گفت چون نزدیک آن زیبا رسی

پیش آن مه پارهٔ رعنا رسی

آب می‌خور زعفرانا تا رسی

زعفرانی اندر آن حلوا رسی

ای دل برو مقلد احکام شرع باش

کز یمن آن به عالم تحقیق وارسی

تقلید شرع نیز به تحقیق می‌کشد

این را مثال با تو بگویم به پارسی

معنی یکی‌ست گرچه به صورت دو انداز آنک

[...]

برانگیز چرمه که با ما رسی

ز تخت ثری بر ثریا رسی

مانده بود از امتیاز دارسی

با حساب پارو با پیرار سی

خلق ایران سرگران زین امتیاز

ز آذری و مشهدی و فارسی

اهل آبادان فقیر و پر ز نفت

[...]