سخن هر چه بر بنده دشوارتر

دلش خسته‌تر زان و تن زارتر

بدین منزلت کار دشوارتر

گراینده‌تر باش و بیدارتر

به پیش است کاری که دشوارتر

وزو جان من پر ز تیمارتر

خنک آنک در خشم هشیارتر

همان بر زمین او بی‌آزارتر

ز گیتی هرانکو بی‌آزارتر

چنان دان که مرگش زیانکارتر

بپرسید کسری که بیدارتر

پسندیده‌تر مرد و هشیارتر

بدان کس دهد کو سزاوارتر

خرددارتر هم بی آزارتر

هران کز شما او گنهکارتر

به جنگ اندرون نامبردارتر

ز مرد خردمند بیدارتر

ز دستور داننده هشیارتر

زنیم آنگهی رای هشیارتر

شود دل ز دیدار بیدارتر

به ایران کنون کار دشوارتر

فزونتر بدی دل پرآزارتر

به من بود شاهی سزاوارتر

که دارم هنر از تو بسیار تر

نبد شه ز من نامبردارتر

کنون هم ز من نیست کس خوارتر

به رای از خرد تیز دیدارتر

به پای از کمان تند رفتارتر

یکی زآن دو سالار هشیارتر

خردمند تر بود بیدار تر

که را خوار کردی کسی خوارتر

نباشد به گیتی کسی زارتر

فریدون فرّخ بی آزارتر

خردمندتر، هم نکوکارتر

در شهر مرد نیست ز من نابکارتر

مادر پسر نزاد ز من خاکسارتر

مغ با مغان به طوع ز من راست‌گوی تر

سگ با سگان به طبع ز من سازگارتر

از مغ هزار بار منم زشت کیش‌تر

[...]

ز زنگی نه‌ای آدمی‌خوار‌تر

نه از بربری مردم‌آزار‌تر

که چون در جهان اوست هشیار‌تر

جهان‌داری او را سزاوار‌تر