هر آن کریم که فرزند او بلاده بود

شگفت باشد کو از گناه ساده بود

بهر کنج در سیصد استاده بود

میان در سیاووش آزاده بود

سر نیزه و گرز خم داده بود

همه دشت پر کشته افتاده بود

کجا نام آن رومی آزاده بود

که رنگ رخانش به می داده بود

که خاقان چینش فرستاده بود

یکی تخت با تاج بیجاده بود

به نزدیک شنگل فرستاده بود

همانا ز ایران تهم‌زاده بود

بسی نرم پیغامها داده بود

ز چیزی که پیشش فرستاده بود

که ساسان شبان وشبان زاده بود

نه بابک شبانی بدو داده بود

تو گفتی نه از خواهرش زاده بود

نه از بهر او تن به خون داده بود

به مرزی که لشکر فرستاده بود

بسی پند و اندرزها داده بود

چنین چند گه کس فرستاده بود

ز هر گونه پیغامها داده بود

بگفت این و آنچ فرستاده بود

بدو داد آنچ او بدو داده بود

روانی که در محنت افتاده بود

بدان باز دادم که او داده بود

به تو دیده امروز بنهاده بود

به کین در کمین گاهت استاده بود

همه کُه چنان روشن و ساده بود

که یک میل ازو تابش افتاده بود

در آن کُه بسی کان سنباده بود

هم الماس ویاقوت بیجاده بود

برو هر چه مهراج شه داده بود

هم از بهر اثرط فرستاده بود

مرورا یکی دخت ازاده بود

که مه دل ز خوبی بدو داده بود

درش بر شبه در و بیجاده بود

زمینش همه مرمر ساده بود

وگر خیل دشمن پیاده بود

صف رزم بر دشت ساده بود