هر چند که من شعله افسرده عیارم

در خرمن خود سوخته از باد بهارم

بی‌خنده گل بس که تر‌شروی نشستم

صفرای چمن بشکند از ناله زارم

هر لخت تنم مرثیه بخت جوانیست

[...]

ناله را بهر تگ و پو چو کمر بربندم

اول از شش جهتش راه اثر بر‌بندم

اضطرابم چو به دریوزه دیدار آرد

روم از رشته جان بال نظر بر‌بندم

زخم بر دل خورم و مضطربش بگذارم

[...]

ساقی بیا و از میم آشفته حال کن

مغزم ز ترکتاز طرب پایمال کن

ز‌ آن آفتاب‌منش جرعه‌ای بریز

در جام لطف و بدر غمم را هلال کن

خمیازه‌های مهر به یک جرعه آخرست

[...]

ساقیا آن قدح نور بیار

آن چراغ دل منصور بیار

آن شفای تن رنجور بده

کیمیای دل معمور بیار

جرعه‌ای در قدح خاور ریز

[...]

خیز تا رقصیم چون موج تهی رو در سراب

کز طرب در ساغر گل می‌تپد رنگ شراب

ساغر می‌ موج‌خیز عشرت‌ست ای آسمان

برکناری رو که هست اینجا هدر خون حباب

بس که یک رنگند مستان بزم گویی یک گل است

[...]

باز عشقم به کین جان برخاست

از سرا‌پای من فغان برخاست

غم چنانم نشست در دل تنگ

که دویی از میانشان برخاست

این چه طوفان محنت‌ست که باز

[...]

ای دیده از فروغ جمال تو لاله‌زار

اندیشه از تصور حسن تو نوبهار

قومی که منکرند وجود بهشت را

بینند اگر جمال تو گرند شرمسار

تیغی کشیده غمزه شوخت که قدسیان

[...]

ساقی خبرت نیست که ایام بهارست

این بیخبری مژده صد بوس و کنارست

در دست خرد چند توان دید عنان را

ساقی بده آن باده که بر عقل سوارست

آن باده که از پرتو آن پنبه و مینا

[...]

چون ننالم که خزان گشت گلستان سخن

رفت در موسم گل رونق بستان سخن

در بهاریکه شود نقش قدم چشم براه

رفت در خاک خرد چشمه حیوان سخن

طالب گوهر معنی بکجا روی نهد

[...]

باد نوروزی ببستان مژده ها آورده است

بلبلان را مایه برگ و نوا آورده است

گل چها دربار خواهد داشت کز فیض بهار

هر کجا خاریست یک گلشن صفا آورده است

هر چه می آرد بهار از دیگری زیباترست

[...]

ماه محرم است، فغان را خبر کنید

وز بهر سرور شهدا، گریه سر کنید

ایام بی حلاوتی آل مرتضاست

قطع نظر ز دیدن شهد و شکر کنید

از دست دشمنان،شه دین ماند خشک لب

[...]

ای چرخ چه غم ز اختر تو

در گردن کهکشان سر تو

زاری نکنم اگر بمیرم

از بهر مراد بر در تو

خرد است به چشم همت من

[...]

السّلام ای گوهرت دریای عدل و داد و دین

ذات پاکت نسخة اوصاف ربّ‌العالمین

السّلام ای در شرف بر رفته تا جائی که هست

جلوه‌گاه نقش پایت دوش خیرالمرسلین

السّلام ای آنکه باشد تا قیامت عقل را

[...]

دیگرم از شکوه زبان پُر شدست

باز دل از هر دو جهان پر شدست

رفت که دل بود و زبانم نبود

هر سر مویم ز زبان پر شدست

تا به من آن خانه‌نشین دوست شد

[...]

عالم تمام نوحه‌کنان از برای کیست؟

دوران سیاه‌پوش چنین در عزای کیست؟

نیلی چواست خیمة نه توی آسمان؟

جیب افق دریده زدست جفای کیست؟

دیگر غم که گونه خورشید را شکست؟

[...]

تا کی درون سینه نگهدارم آه را

رفتم سیه کنم رخ خورشید و ماه را

تا کی سپه به دشمنی ما کشد سپهر

ای ناله جمع کن سپه اشک و آه را

تا کی فلک ببندد راه گریز ما

[...]

ای دل بیا که دست ردی بر جهان زنیم

سنگ از زمین کنیم و به فرق زمان زنیم

روشن نگشت از ورق خور سواد کس

این لوح ساده را به سر آسمان زنیم

از چشم مست ساقی جامی طلب کنیم

[...]

بازم سر زلفِ چون کمندی

از هر سویی نهاد بندی

صد کاسة زهر در گلو ریخت

بازم لب لعل نوشخندی

بر آتشِ آهِ سرکشم سوخت

[...]

ای ناله زجا برخیز، که شد باز محرم

ای گریه فرو ریز، که شد نوبت ماتم

ای مردمک، از اشک فرو ریختن آموز

در ماتم شاه شهدا، سرور عالم

تابان نه هلالست دراین ماه ز گردون

[...]

ای فلک امروز شوری در جهان انداختی

آتشت افتد به خان آتش به جان انداختی

باغبان سروی به صد خون جگر پرورده بود

بر زمین مانند شاخ ارغوان انداختی

نازپروردی که جای شیر دادی دایه اش

[...]