بیابد رتبت خود را که منسوب

بنسبت تا چه حد باشد بمحبوب

عزیز است ار چه هر لعلی و مرغوب

بتاج شه ولی لعلی است منصوب

ببندد چشم قلبت تا که محجوب

بمانی از عیوب نفس معیوب

نفسها مر محبی راست مطلوب

که باشد در تنفس انس محبوب

محب را گشت صون قلب مرغوب

که ره دروی نیابد غیرمحبوب

چو هم واحد آمد غیر محبوب

نماید در نظر مطرود و معیوب

که بیند سالک اندر وصف محبوب

صفات خلق و خود بالمره مسلوب

برای دیدن وی همچو طالب و مطلوب

به شهر مصر ز کنعان روانه شد یعقوب

روایتی شده از راویان بسی مطلوب

برای علت دوری یوسف از یعقوب

سئوال کرد چه خواهی ز خانه یعقوب

جواب داد که دارم ز یوسفش مکتوب

روایتی به نظر آمد از حیات قلوب

که هست راوی این قول ابن شهر آشوب

شنیدم حدیثی برون از عیوب

که مسطور بد در حیوه القلوب

بنده مردی چنین عنصر کل چون عروب

مرد بری از زوال زن متعال از عیوب

طفل موالید را زادکش و نغز و خوب

شد ز وجوب آشکار کرد بامکان غروب

جواب کتب وی در ظهر مکتوب

بکتب اینگونه داد آن سر محبوب

مرا هست آثار آفاق شوب

مرا هست بازوی نامردکوب

دهر است پر از فتنه و شهر است پرآشوب

از چشم سیه مست تو ای بر همه محبوب

آن کس که همی گفت منم فاتح و غالب

شد با سپه و خیل و حشم عاجز و مغلوب

بس طرفه بناها که بدی جنت شداد

[...]

ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب

که هم ضیأعیونی و هم حیات قلوب

شنیده بودم از بخردان و دانایان

که ناگزیر ز خوی بداست صورت خوب

وفا بجای نه آنرا که غمزه سرمست

[...]

ای نگهبانان آیین ای دلیران در حروب

ای مدیران جراید ای خطیبان در خطوب

ای حواریون احمد ای هوا خواهان حق

ای بزرگان قبایل ای رئیسان شعوب

ای علمداران امت ای نوامیس خرد

[...]

تا مثال مهر و مه گردد غروب

این جهات و این شمال و این جنوب

کوکب بی شرق و غرب و بی غروب

در مدارش نی شمال و نی جنوب