ز خورد ناسزا پرهیز کردن

به از پس داروی بسیار خوردن

اگر شاید ترا سوگند خوردن

پس آن سوگند را به‌دروغ کردن

چه ژواهی روز رستاخیز کردن

که خون چون منی داری به گردن

سه مه خواهم به پیش شاه خوردن

پس آنگه باز عزم راه کردن

نه جای مویه بود و گرم خوردن

که جای رزم بود و نام کردن

دلِم تنگه ندانِم صبر کِردِن

ز دلتنگی بُوِم راضی بِمِردِن

ز شرم روی تِه مو در حِجابِم

ندانِم عرض حالِم واته کِردِن

عیش و عشرت کنون توان کردن

می شادی کنون توان خوردن

پیشه کردند بندگی کردن

کس نپیچد ز امر او گردن

بنهد بد سگال را گردن

گرچه خو دارد او فرو خوردن

آزار ترا گرچه نهادم گردن

غم خورد مرا غمم نخواهی خوردن

از محتشمی نیست مرا آزردن

تو محتشمی مرا چه باید کردن

بیش خوردن قوی کند گردن

لیک زیرک شوی زکم خوردن

با دگر کس مصارعت کردن

غلبه کردنست و آزردن

از پی دین و ملک پروردن

نکند هیچ سر برو گردن

کو در این راه کردنی کردن

که تواند قفای او خوردن

ای به یاقوت گفتن و کردن

گردنان را میان جان گردن

جبرئیل از پی دعا کردن

راست انگشت و خم سر و گردن

هرکه راضی شود به بد کردن

لعنتش طوق گشت در گردن

حجّت ایزدست در گردن

خواندن علم و کار ناکردن

کرده‌ای همچو گوز بُن گردن

از چه از عشوه و قفا خوردن

اصل دانش بود ز کم خوردن

مرد پرخوار اصل آزردن