به یکدم زیر خنجر جان سپردن

به است از گرسنه یا تشنه مردن

بود پای از برای ره سپردن

نباید دیده را چون پا شمردن

جام از کف دست خویش کردن

آب از نم جوی خویش خوردن

خیز و ره این هوس سپردن

بگذار که دیدن است و مردن

ور نی من از این شکار کردن

محتاجترم ز تو به خوردن

لب سرخ ز سرخ لاله خوردن

پا سبز ز سبزه ها سپردن

آیین دد است صید کردن

وز پهلوی کشته لقمه خوردن

کار تو ره وفا سپردن

در شیوه مهر پا فشردن

افتاد به خار خار مردن

تن بنهاده به جان سپردن

کشیدن نقش شاه و غصه خوردن

به جادویی ورا از راه بردن

و زان پس غصه ها بر غصه خوردن

به هر ساعت ز غم صد بار مردن

رها کرد انده و تیمار خوردن

به می خوردن نشست و صید کردن

رها کردند صید و باده خوردن

سوی بانو شدند و صید کردن

کسی کو پایه نتواند سپردن

ازین بام اوفتد آخر به گردن

نشاید بیش ازین تیمار بردن

تو و خرما و، ما و خار خوردن

که ناگاهان در آن نخجیر کردن

قضا بردش کشان بربسته گردن

همه شب همچو شمع از گریه کردن

میان اشک بودی تا بگردن

فسون بر من مدم چندین فسردن

که خواهم از دم سرد تو مردن

چنین باشد طریق جان سپردن

براه دوست دادن جان و مردن

قمری از بهر بندگی کردن

پیش او رفته طوق در گردن