گر سرم خاک گشت بر در تو

باد جانا سعادت سر تو

پست شد همچو سایه سرو بلند

پیش شمشاد سایه پرور تو

تن چون موی من بود جان را

[...]

مدح گوی تو در برابر تو

خاک ادبار ریخت بر سر تو

یک دو بیدادگر ز لشکر تو

در ره عدل و ظلم یاور تو

وارثان حلقه به گرد سر تو

حلقه کوبان ز طمع بر در تو

یاد کن آنکه چه سان مادر تو

بود عمری صدف گوهر تو

ور بود همچو تویی حاضر تو

که در آن سجده بود ناظر تو

گر ستمدیده ای از کشور تو

دادخواهان برسد بر در تو

به کار نیک گردد یاور تو

به کوی نیکنامی رهبر تو

از آن رفتم نشستم برتر تو

که گردم هر نفس گرد سر تو

مشتی مگسانیم سپند شکر تو

ما را بچه رانند رقیبان ز بر تو

از دیده بدل رفتی و نزدیک هلاکم

بازآ که بسی دور کشید این سفر تو

بفرست بمن بوی خود ای یوسف مصری

[...]

قدر ارباب وفا نیست بخاک در تو

بیوفایی و وفا قدر ندارد بر تو

گر ز ما جان طلبی از تو نداریم دریغ

جان و سر هر دو فشانیم بخاک در تو

درد می گرچه بزهر غم ما تریاک است

[...]

ای سرمه دیده ها ز خاک در تو

پیوسته بود لطف خدا یاور تو

بر تخت زمین تو پادشاهی و فلک

نه تاج زمردی بود بر سر تو

بکعبه دل نکشد یا امام از در تو

بس است کعبه ما مرقد منور تو

فرشته هر نفس آید برای عطر دماغ

شمیم خوان برد از مشهد معطر تو

شهان بجهد مسخر کنند ملکی را

[...]

به ناکسی نبود هیچ‌کس برابر تو

ز سگ تو کمتر و کمتر ز سگ برادر تو

چون گه گربه است پیکر تو

ای گه گربه خاک بر سر تو

ای روی تو همچون کف پیغمبر تو

پیغمبر ما به حق شود رهبر تو

ترسم که تو دین موسوی مگذاری

من دین محمدی نهم بر سر تو

یاد میکن که چسان مادر تو

بود عمری صدف گوهر تو

ای نقش بدیع شکل جان پرور تو

آئینه روی اختران مرمر تو

بخت و دولت سعادت و یمن و شرف

دربان شده اند روز و شب بر در تو

نه خط است این که دمید از لب جان پرور تو

که به دل بردن ما بست کمر شکر تو

دل دو نیم است ز لعل لب جان پرور تو

بازمانده است دهان صدف از گوهر تو

می چکد بس که می از لعل می آلود ترا

[...]

اگر ز تیغ کند روزگار افسر تو

برون نمی رود این باد نخوت از سر تو

ز سرکشی تو نبینی به زیر پا، ورنه

به لای نفی بنا کرده اند پیکر تو