ای برده عقل ما اجل ناگهان تو

وی در نقاب غیب نهان گشته جان تو

ای شاخ نو شکفته ناگه ز چشم بد

تابوت شوم روی شده بوستان تو

محروم گشته از گهر عقل جان تو

[...]

دل نگیرد بوی ایمان تا نباشد آن تو

لب نیاید بوی جنت تا نیابد خوان تو

وقتها آنروز خوش گردد که بخرامی به درس

یک جهان در گیرد از یک لفظ در باران تو

لون دشمن همچو زر گردد به غزنین چون به بلخ

[...]

چکنی جستجوی چون جان تو

تو بدان نوش کن چو ایمان تو

ای فخر کرده دین خدای از مکان تو

وی پشت ملک و روی جهان آستان تو

ای کرده ملک را متمکن مکان تو

وی مقصد زمین و زمان آستان تو

ای چرخ پست از بر رای رفیع تو

[...]

ای شمس دین و شمس فلک آسمان تو

ای صدر ملک و صدر جهان آستان تو

ای چرخ پست همبر رای رفیع تو

وی ابر زفت همبر بذل بنان تو

آرام خاک تابع پای رکاب تست

[...]

می‌خندد اندر روی من بخت من از میدان تو

کی خیمه از صحراء جانم بر کند هجران تو

آرام من پیغام تو وین پای من در دام تو

بستان شده از نام تو بر جان من زندان تو

کی خندد اندر وی من بخت من از میدان تو!

کی خیمه از صحراء جانم بر کند هجران تو!

کی خندد اندر روی من بخت من از میدان تو

کی خیمه از صحراء جانم برکند هجران تو

تا کی روم بر بوی تو در کوی جست و جوی تو

با مهر و گفت و گوی تو از هر سویی جویان تو

ای لعل فتنه بر لب چون ناردان تو

اشکم ز حسرت تو چو در دهان تو

از فربهی و لاغری رنج و صبر من

نسبت همی کنند سرین و میان تو

بیگانه وار می کنی از مهر من کنار

[...]

ای تماشاگه جان بر طرف لاله‌ستان تو

مطلع خورشید زیر زلف مه جولان تو

تا نهادی حسن را دار الخلافه زیر زلف

هست دار الملک فتنه در سر مژگان تو

حلق خلقی را به طوق شوق تو در بند کرد

[...]

طرفدار چون شد به فرمان تو

طرف بر طرف هست ملک آنِ تو

به هر جا گرایش کند جان تو

بود نور و ظلمت به فرمان تو

مهر شد این نامه به عنوان تو

ختم شد این خطبه به دوران تو

ای سرای و باغ تو زندان تو

وای جانت، وابلای جان تو

چراغی پیش دارم آن زمان تو

که خواهی بُردم از روی جهان تو

شب معراج دیدی حق عیان تو

رسیدی در خداوند جهان تو

بدو گفتا که مگوی ای جوان تو

مرا چون یوسفی گیر این زمان تو

گر آنجا خسته گردی یک زمان تو

بیابی ذوقِ عمر جاودان تو

وگرنامش نگوئی یک زمان تو

چه بدنامی براندی بر زبان تو

ببوی پارهٔ نان هر زمان تو

چنین چون گشتی آخر آنچنان تو