سلوک و جذب پس با هم دو یارند

معین یکدیگر بر رهسپارند

اگر تو غافلی اعضا بکارند

همه در حمد و نعت کردگارند

بدانش بین نه بر خر کش سوارند

که شیخان تصنع بی شمارند

بصحرای دوئی صید نزارند

بنیزار احد شیر شکارند

برون از حد و افزون از شمارند

چسان پنهان کنم چندین هزارند

به کثرت گرچه بیرون از شمارند

ولی در کار وحدت استوارند

که مغز ما و این می هر دو یارند

بهم چون جسم و چون جان سازگارند

زد شاهد مشروطه صلا از پی دیدار

تا در قدمش جان گرامی بسپارند

فرض است به عشاق که این باره صنم را

فرخنده شمارند و پسندیده بدارند

این جانوران را بشکن بال و پر و نیش

[...]

حبیبان راز او پوشیده دارند

طبیبان درد او را چاره آرند

درخت میوه دار از روم آرند

درون گلشن ایران بکارند

شبی پیش خدا بگریستم زار

مسلمانان چرا زارند و خوارند

ندا آمد ، نمیدانی که این قوم

دلی دارند و محبوبی ندارند

از این رو یکدگر را پاس دارند

یکیشان گر به چاه افتد در آرند

ملائک زین مصیبت اشک بارند

خلائق چهره در خون می نگارند

خزان گلشن دین شد که مردم

ز سیل اشک چون ابر بهارند

چه جای گریه است و اشکباریست

[...]

از بیش و کم دشمن هر چند که بسیارند

با کم نبود هرگز چون در ره گل خارند

با نقش وجود تو چون نقش بدیوارند

یکپشت زمین دشمن گر روی بمن آرند

گلعذاران جهان بسیارند

لیک پیش گل رویت خارند

دل نگهدار که خوبان دل را

چون گرفتند نگه می‌دارند

مده آزار دل من که بتان

[...]

«‌بدی و وام و بیماری‌، سه یارند

که گر هستند اندک‌، بی‌شمارند»

توگفتی داغ از آتش برآرند

مرا برگردن و عارض گذارند

خاندان امین به من یارند

همه چون «‌اعتماد تجارند»

زن ومردی که کودکان دارند

دل یک مورچه نیازارند

تا به فرصت زری به دست آرند

بر سر خود کلاه بگذارند