به گل گفت بلبل که ای یار من

فرح بخش حال دل زار من

بازگردیده است مشکل کار من

بازافتاده است درگل بار من

ای صبا ای محرم اسرار من

از کرم بگشا گره از کار من

ای صبا آنجاست جای یار من

باشد آن سر منزل دلدارمن

ای صبا ای قاصد دلدار من

ای زتو آسان همه دشوار من

گر کنی رحمی به حال زار من

رحمی آری بر دل افگار من

ترسم ای شیرین شمایل یار من

هم شکر لب هم شکر گفتار من

ای تو در هر روز و هر شب یار من

ای ز توآسان همه دشوار من

من ار خوبم ار بد سروکار من

بود با خداوندغفار من

علیست آنکه مدح او، همی بود شعار من

ربوده عشق او زکف، عنان اختیار من

منزّه است از اینکه من، بگویمش نگار من

روا بُوَد که خوانمش، خدا و کردگار من

بیار، از آن می کهن که بشکند خمار من

مئی که زنگ ما و من زُداید از عذار من

مئی که یار، را کند مگر دوباره یار من

مئی که بر دهد به باد نیستی غبار من

گفت با وی ای شهید زار من

خود نمودار از تو شد اسرار من

گفت ایحبیب دادگر ایکردگار من

امروز بود در همه عمر انتظار من

این خنجر کشیده و این حنجر حسین

سرکونه بهر تست نیاید بکار من

گو تارهای طرۀ اکبر بیاد رو

[...]

الوداع ای خواهران زار من

که بود این واپسین دیدار من

گفت: ماند ای سرو قامت یار من

بر قیامت وعدۀ دیدار من

خواهرا! ای مونس غمخوار من

خوش پرستاری کن از بیمار من

دیرگاهی نگذرد که ثار من

گیرد این شمشیر آتشبار من

سر بر آر ای قافله سالار من

بست عشقت سوی کوفه بار من

ای بوستان لاله رویت بهار من

بندد نگار از تو بهار ای نگار من

بر من خزان بهشت ز اردیبهشت شد

تا صفحه نگار تو آمد بهار من

دارم دلی مشوش و آشفته چون نسیم

[...]

ز جا برخیز ای رعنا جوان گلعذار من

نظر کن تو به حال زار و چشم اشکبار من

تو تا رفتی به میدان، جان شیرینم برفت از تن

سیه شد بی رخ چون آفتابت روزگار من

ز طفلی پرورش دادم تو را تا آنکه در پیری

[...]