ای از ازل ز عشق تو آشفته کار من

هم روز من سیه ز تو هم روزگار من

شد مدتی که بهر تو باشد ز خون دل

پرگل برنگ دامن گلچین کنار من

وزاشک پرده دربتو این زاز روشن است

[...]

چشمم سفید شد به رهت گل‌عذار من

بود این شکوفه‌ی شجر انتظار من

شادم که در هوای تو خاکم بباد رفت

شاید صبا بکوی تو آرد غبار من

خاکم شود ز ریگ روان بیقرار تر

[...]

این لاله نیست بر سر مشت غبار من

گل کرده است داغ کسی از مزار من

پیرانه سر ز کلک من آید نوای عشق

منقار بلبل است نی رعشه دار من

ای خفتگان خاک، بشارت که می دمد

[...]

بی تو چسان به سر برد جان امیدوار من؟

ای بت دلفریب من، صبر من و قرار من

گوهر شاهوار من، مایه افتخار من

باغ من و بهار من، راحت روزگار من

جان من و جهان من، امن من و امان من

[...]

نگاه گرم آتشپاره ای برد اختیار من

بود در پنجه ی برق تجلّی، مشت خار من

شکوه بحر را در قطره گنجایی نمی باشد

نمی دانم چه سان گنجیده جانان در کنار من

جگرهای جراحت دیده را شور قیامت شد

[...]

جانا در انتظار تو شد روزگار من

و آن انتظار هیچ نیاید بکار من

بهر تسلیم بود این بس که آورد

گاهی مرا به یاد، فراموشکار من

شاید مرا بیاد تو آرد درین چمن

[...]

چو می آمدم بود دل یار من

ز یار من آشفته شد کار من

ز خوناب دل و از دیده خونابه بار من

کنار من پر از خون شد چو رفتی از کنار من

ندارد جز بر وصل و نیارد جز بر حرمان

نهال آرزوی غیر و نخل انتظار من

قد سرو و عذار گل چه خوش بودی اگر بودی

[...]

چون ندیدی چاره‌ای در کار من

گشتی از رحمت تو خود ستار من

پس کجا سودت دهد گفتار من

باز دارد کی تورا انکار من

کیست دانی یار بدکردار من

کاوست دایم همنشین یار من

نالم و خندد به من دلدار من

جان فدای یار شیرین کار من

گویم او گرید به حال زار من

وانچه بر من آید از پندار من

نیست غیر از مصحف حق یار من

حفظ کن در روز و شب هنجار من

دامنی امشب زدی بر نار من

من فدای یار شیرین کار من

ای دریغا ابر گوهر بار من

ای دریغا گلشن و گلزار من

یاد آر ای محرم اسرار من

از من و این سینه ی افکار من

من نمی دانم نه تو ای یار من

این نه کار تو بود نی کار من

گفت اگر می پرسی از کردار من

وز رسوم بندگی و کار من

مرحبا ای عشق شیرین کار من

از شرارت گرمی بازار من