از اول چون قدم خواهی نهادن

ندانی تا کجا خواهی فتادن

ترا جام فنا خواهند دادن

یکی داغی ترا اینجا نهادن

در آن سر تا که را خواهند دادن

بهشت جاودان یا غل نهادن

فتوت چیست؟ داد خلق دادن

بپای دستگیری ایستادن

چند ازین تن به غصه در دادن؟

پیر گشتم ز پیرزن گادن!

هر شب که بود قاعده سفره نهادن

ما را ز خیال تو بود روزه گشادن

ای لطف تو را قاعده بر روزه گشایان

مانند مسیحا ز فلک مایده دادن

چون قوت دل از مطبخ سودای تو باشد

[...]

ای آرزوی جانم در پای تو افتادن

جان بر تو فدا کردن سر پیش تو بنهادن

بر بوی وصال تو جاوید شوم زنده

گر دست دهد روزی در پای تو جان دادن

گفتم مگرم روزی بنوازی و دریابی

[...]

روز در آفریدن و لادن

نیم شب نخره بر فلک دادن

پاک ده گر غلط پزد لادن

چون فروشد نشایدش گادن

مرد ره را چه جای استادن

هر دمش مردنی است در زادن

سری و سروری از سر نهادن

چو زلف خویش سر بر باد دادن

سر گنج درم را بر گشادن

به لشکر بهر دشمن سیم دادن

بدین کشور نخواهد دل نهادن

سریر ملک چین بر باد دادن

چه خوش باشد در این فرخنده ایوان

نشان افزودن و مجلس نهادن

به یاد بزم سلطان جوانبخت

نشستن شاد و داد عیش دادن

چو من دل درمی و معشوق بستن

[...]

چیست ادب داد بندگی دادن

بر حدود خدای ایستادن

نرسد دست ظلم بگشادن

گو شمال فروتران دادن

دل به اسباب جهان نا دادن

دیده بر حور جنان ننهادن

چو خواهی رخت در منزل نهادن

نباید بر سر پل ایستادن

به سجده باید آن را سر نهادن

که داند سر برای سجده دادن

اگر چشمش نیارم بوسه دادن

و یا رو بر کف پایش نهادن