پسر کو چون پدر باشد ستایش را سزا باشد

پدر کز جان و دل چونان پسر جوید روا باشد

پسر نزد پدر زیرا گرامی تر عطا باشد

به خاصه چون پسر نیکو خو و نیکو لقا باشد

پسر باید که چون تو نیکنام و پارسا باشد

[...]

تا تو را در جهان بقا باشد

عز و اقبال در قفا باشد

ای بزرگی که تابش خورشید

پیش رای تو چون سها باشد

هر بزرگی که در جهان بینند

[...]

تا بقا مایه نما باشد

ثقت الملک را بقا باشد

طاهر آن آفتاب کز نورش

آفتاب فلک سها باشد

جستن راه خدمت سامیش

[...]

هر راز که اندر دل دانا باشد

باید که نهفته‌تر ز عنقا باشد

کاندر صدف از نهفتگی گردد در

آن قطره که راز دل دریا باشد

صدر بابوئیان سزا باشد

کاندرو عقل را ثنا باشد

آنکه آزاده را پس از ایزد

بندگی کردنش هوا باشد

وانکه بگذشته از پرستش حق

[...]

بنده بودن تورا سزا باشد

چون تو اندر جهان کجا باشد

گرکنم بندگیت هست صواب

جز تو را بندگی خطا باشد

تا تو در شهر یار ما باشی

[...]

دگر گردی روا باشد دلم غمگین چرا باشد

جهان پر خوبرویانند آن کن کت روا باشد

ترا گر من بوم شاید وگر نه هم روا باشد

ترا چون من فراوانند مرا چون تو کجا باشد

جفاهای تو نزد من مکافاتش به جا باشد

[...]

نه غلط گفتم این خطا باشد

که طراز سخن ثنا باشد

بابت بارِ آسیا باشد

دایم از بار در عنا باشد

با چو او کس چو کژ هوا باشد

با منش راستی کجا باشد

سایه با ذات آشنا باشد

سایه از ذات کی جدا باشد

هرکه با عقل آشنا باشد

از همه عیبها جدا باشد

زانکه گردان و بی‌وفا باشد

چون هوا مهر کز هوا باشد

درد دین تو تا کجا باشد

مر ترا درد کی روا باشد

شاه با رأفت آشنا باشد

متهوّر چه پادشا باشد

هرکجا خلق شاه ما باشد

یاد مشک خطا خطا باشد

هرکه انصاف ازو جدا باشد

دد بُوَد دد نه پارسا باشد

ور دبیر از تو بی‌نوا باشد

دان که تدبیرها خطا باشد

شاه با صدق آشنا باشد

صدر او صفهٔ صفا باشد

از خطاها دلش جدا باشد

شحنهٔ شرع مصطفی باشد