جمله یک ذاتست اما متصف

جمله یک حرف و عبارت مختلف

آخرالامر آن که بود از پیش صف

آمدش تیر دعا اندر هدف

می‌شد آن سقا مگر آبی به کف

دید سقایی دگر در پیش صف

کین شنو بر گفت چون دارد شرف

در سخن کی کردمی عمری تلف

نه‌چندان کرد هر چیزی تکلّف

که کس را می‌رسید آنجا تصرّف

بزرگی چون شنید آواز هاتف

بدان اسرار شد دزدیده واقف

بر بکتاش آمد تیغ در کف

وز آنجا برگرفتش برد با صف

زمانی در سیاست کن توقف

که تا از پس نمانی در تأسف

زده حوران به‌گرد تخت او صف

گرفته عنبر و کافور بر کف

گهی در تاب شد چون شیر از تف

گهی چون شیر میریخت از لبش کف

جهان ازشعلهٔ خورشید پرتف

چو آتش گشته هر شمشیر در کف

ز اسرار تو مظهر گشته عارف

ازو آواز میآید که هاتف

مران کشتی زمانی کن توقف

جماعت را نگه میدار از تف

مذهب بسیار باشد مختلف

این نکو نبود مگر پیش خرف

مال دنیا هست تخم و تو کشف

چشم داری تو بر او بهر خلف

جهد کن تا مظهرم آری بکف

واندر آن برخوان تو سرّ من عرف

اول معنیم شاه لو کشف

آخر معنیم نور من عرف

اهل راز آن شد که با شاه نجف

در معانی دیده باشد لو کشف

در میان چار خصم مختلف

کی توانی شد به وحدت متصف

جمله یک ذاتست اما متصف

جمله یک حرف و عبارت مختلف