ترا بخشند شه اینجا تمامت

ولکین می حذر کن از ملامت

یکی بینی در آن دم کل تمامت

حقیقت اوست تا صبح قیامت

فنا گردیده باشد از تمامت

گرفته باشد از کل استقامت

کنم زنده چو میرانم تمامت

نمایم بعد از آن یوم القیامت

گره بگشای از راه تمامت

به منزل در رسان اندر سلامت

ز سرّ تو شدم روشن تمامت

چو حشر و نشر در یوم القیامت

توئی شاه و همه اینجا غلامت

بکرده گوش در سوی پیامت

چو میدانی که هست او خود غلامت

بگفت او باز با هر کس پیامت

ز نور شرع و طاعت تا قیامت

حقیقت ذات باشد این تمامت

منم لا دیده در اشیا تمامت

بدانسته یقین سرّ قیامت

از او پیدا شدند اینجا تمامت

از او بنگر تو این شور و قیامت

در این منزل مکن اینجا مقامت

که یابی بیشکی درد و ندامت

یکی ذات است پنهان از تمامت

به هر دم می‌کند در جان قیامت

کنون در لعنتی تا در قیامت

چه خواهی یافت در روز ندامت

من از لعنت نگردم تا قیامت

کنم خلق جهان را من ندامت

حقیقت بوی جان اندر مشامت

رسد روشن کند مرجان بجامت

شریعت کرد آگاهم تمامت

که تادریافتم سرّ قیامت

درآخر چون یکی بینی تمامت

نظر کن آن زمان دید قیامت

نمود عقل دان اشیا تمامت

مدار او را ز گردش استقامت