گنجور

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷

 

قد اشرقت الدنیا من نور حمیانا

البدر غدا ساقی و الکأس ثریانا

الصبوه ایمانی و الخلوه بستانی

و المشجر ندمانی و الورد محیانا

من کان له عشق فالمجلس مثواه

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹

 

تعالوا بنا نصفوا نخلی التدللا

و من لحظکم نجلی الفؤاد من الجلا

نعود الی صفو الرحیق بمجلس

تدور بنا الکاسات تتلو علی الولا

رحیقا رقیقا صافیا متلالئا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۲

 

حداء الحادی صباحا بهواکم فاتینا

صدنا عنکم ظباء حسدونا فابینا

و تلاقینا ملاحا فی فناکم خفرات

فتعاشقنا بغنج فسبونا و سبینا

عذل العاذل یوما عن هواکم ناصحیا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۵

 

ابصرت روحی ملیحا زلزلت زلزالها

انعطش روحی فقلت ویح روحی مالها

ذاق من شعشاع خمر العشق روحی جرعه

طار فی جو الهوی و استقلعت اثقالها

صار روحی فی هواه غارقا حتی دری

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۶

 

یا خفی الحسن بین الناس یا نور الدجی

انت شمس الحق تخفی بین شعشاع الضحی

کاد رب العرش یخفی حسنه من نفسه

غیره منه علی ذاک الکمال المنتهی

لیتنی یوما اخر میتا فی فیه

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۰

 

یا منیر الخد یا روح البقا

یا مجیر البدر فی کبد السما

انت روح الله فی اوصافه

انت کشاف الغطا بحر العطا

تقتل العشاق عدلا کاملا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۴

 

اخی رایت جمالا سبا القلوب سبا

و هل اتیک حدیث جلا العقول جلا

الست من یتمنی الخلود فی طرب

الا انتبه و تیقظ فقد اتاک اتی

یقر عینک بدر و فی جبینته

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۵

 

اتاک عید وصال فلا تذق حزنا

و نلت خیر ریاض فنعم ما سکنا

و زال عنک فراق امر من صبر

و محنه فتنتنا و خاب من فتنا

فهز غصن سعود و کل جنا شجر

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۶

 

یا من بنا قصر الکمال مشیدا

لا زال سعدا بالسعود مؤیدا

هز القلوب و ردها بصدوده

فغدا دماء العاشقین مبددا

یا ساکنین محال العشق فی قلق

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۷

 

ورد البشیر مبشرا ببشاره

احیی الفؤاد عشیه بورودها

فکان ارضا نورت بربیعها

فکان شمسا اشرقت بخدودها

یا طاعنی فی صبوتی و تهتکی

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹

 

یا مخجل البدر اشرقنا بلالا

یا ساقی الروح اسکرنا بصهبا

لا تبخلن و اوفر راحنا مددا

حتی تنادم فی اخذ و اعطا

دعنا ینافس فی الصهباء من سکر

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸

 

علونا سماء الود من غیر سلم

و هل یهتدی نحو السماء النوائب

ایعلرا ظلام الکون نور و دادنا

و قد جاوز الکونین هذا عجائب

فان فارق الایام بین جسومنا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۹

 

امسی و اصبح بالجوی اتعذب

قلبی علی نار الهوی یتقلب

ان کنت تهجرنی تهذبنی به

انت النهی و بلاک لا اتهذب

ما بال قلبک قد قسی فالی متی

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۸

 

نفسی بهوی الحبیب فارت

لما رات الکوس دارت

مدت یدها الی رحیق

و النفس بنوره استنارت

لما شربته نفس و ترا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۱

 

یا راهبا انظر الی مصباح

متشعشعا و استغن عن اصباح

انظر الی راح تناهی لطفه

و سبی النهی یا لطف‌ها من راح

فالراح نسخ للعقول بنوره

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱۴

 

حکم البین بموتی و عمد

رضی الصد بحینی و قصد

فتح الدهر عیون حسد

فر آنی بفناکم و حسد

یهرق العشق دماء حقنت

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۷۸

 

جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر

من فضل رب عنده کل الخطایا تغتفر

اوحی الیکم ربکم انا غفرنا ذنبکم

فارضوا بما یقضی لکم ان الرضا خیر السیر

کم قایلین فی الخفا انا علمنا بره

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۶۹

 

تعال یا مدد العیش و السرور تعال

تعال یا فرج الهم فاتح الاقفال

لقاء وجهک فی الهم فالق الاصباح

سقا جودک فی الفقر منتهی الاقبال

تعال انک عیسی فاحی موتانا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۰

 

اقبل الساقی علینا حاملا کاس المدام

فاشربوا من کاس خلد و اترکوا کل الطعام

اشبعوا من غیر اکل و اسمعوا من غیر اذن

و انطقوا من غیر حرف و اسکتوا تم الکلام

ایها العشاق طیبوا و اسکروا من کأسنا

[...]

مولانا
 

مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۲

 

ظننتم ایا عذال ان قد عدلتم

تظنون ان الحق فیما عذلتم

و ما ضاء ذاک البدر الا لاهله

و غادرکم انواره فضللتم

فما مل من ذاق الصبابه و الهوی

[...]

مولانا
 
 
۱
۲