|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساس شگفت‌انگیز و شادی ناشی از ورود محبوبش اشاره می‌کند. او این ورود را به مثابه بشارتی برای زنده شدن دل خود می‌داند و زمین را با احساسات خود نورانی می‌بیند. محبوبش همچون خورشیدی است که بر چهره‌اش می‌تابد. شاعر همچنین به این موضوع اشاره می‌کند که عشقش آتشین است و به شدت او را تحت تأثیر قرار داده است، و از عشق خود به محبوبش و آتش درونش سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: بشارت‌دهنده، خبر خوشی را به من می‌دهد که شباهنگام با ورودش، دل را زنده می‌کند.
هوش مصنوعی: زمین از نور تو سرشار شد، مانند اینکه خورشید بر صورت‌ها تابیده است.
هوش مصنوعی: ای کسی که مرا در ایام جوانی به زشتی می‌زنی، به آتش عشق نگاه کن که سوخت آن چیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.