نگهبان او پای کرده بکش

نشسته به بیشه درون شاهفش

ببخشود یزدان نیکی‌دهش

کجا بودنی داشت اندر بوش

وزان پس دوان دست کرده به کش

بیامد بر شاه خورشید فش

یکی بچه بد چون گوی شیرفش

به بالا بلند و به دیدار کش

نه دشواری از چیز برترمنش

نه آسانی از اندک اندر بوش

بفرمودمت کای برادر به کش

که جای خرد نیست و هنگام هش

چرا گفت نگرفتمش زیرکش

همی بر کمر ساختم بند خوش

چو بیدار شد رستم از خواب خوش

برآشفت با بارهٔ دستکش

بیارم کنون لشکری شیرفش

برآرم شما را سر از خواب خوش

برآورد آن گرد سالار کش

نه با دیو جان و نه با پیل هش

چو بیدار شد رستم از خواب خوش

به کار امدش بارهٔ دستکش

چنین گفت کاین کودک شیرفش

مرا پرورانید باید به کش

پرستار با مجمر و بوی خوش

نظاره برو دست کرده به کش

به نیروی یزدان نیکی دهش

کزین کوه آتش نیابم تپش

چنان پیش گرسیوز آورد خوش

که گفتی ندارد کسی زیرکش

سپهبد بلرزید در خواب خوش

بجنبید گلشهر خورشید فش

نشست از بر باره دست کش

بیامد بر خسرو شیرفش

کجا سالیان اندر آمد به شش

که نگذشت بر ما یکی روز خوش

بدو گفت کیخسرو ای شیرفش

زبان را ز سوگند یزدان مکش

جهاندار محمود خورشیدفش

به رزم اندرون شیر شمشیرکش