صفی علیشاه » بحرالحقایق » بخش ۸۷ - الخرقه
تو را گر هست ذوقی از تصوف
بیان خرقه بشنو بیتکلف
مرید صاف دل چون گشت داخل
بزی شیخ صاحب دلق کامل
چو کرد از باطن شیخ اقتباسی
[...]
صفی علیشاه » بحرالحقایق » بخش ۲۳۶ - عبداللطیف
خود آن عبداللطیف اندر مقام است
که لطفش بر عبادالله تمام است
بموقعهای لطف او هست بینا
ز ادراک لطیف و قلب دانا
بداند لطف را موقع کدام است
[...]
صفی علیشاه » زبدة الاسرار » دفتر دوم » بخش ۳۵ - در مکالمهآن حضرت با سید سجاد صلوات ﷲ علیهما
کرد او را بانگ شه، کای شیر حق
مر که داری عار از زنجیر حق
ور نداری ننگ، مردانه و دلیر
بایدت گشتن به راه حق اسیر
بر اسیرانی تو میرِ قافله
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲- سوره البقره » ۱۰۳- آیات ۲۱۷ تا ۲۱۸
مسلمین کُشتند پیش از جنگ بدر
مردی اندر راه ز اهل شرک و غدر
روز آخر از جمادی بد به نام
روز بعدش بد رجب شهر حرام
اولین قتلی که واقع شد همی
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲- سوره البقره » ۱۴۱- آیات ۲۶۸ تا ۲۷۱
می دهد شیطانِ زشت اخلاقتان
وعدة درویشی از انفاقتان
می دهد یعنی ز فقر و فاقه بیم
امر بر فحشا ء کند در حفظ سیم
درهمی ندهید تا بر مستحق
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳- سوره آل عمران » ۲۸- آیات ۸۳ تا ۸۵
هیچ می جویید آیا در قرار
مر شما جز دین حق با اختیار
مر ورا گردن نهادند آنچه هست
در سماوات و زمین ز اعلی و پست
یا ز روی طَوع یعنی اختیار
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳- سوره آل عمران » ۵۵- آیات ۱۸۵ تا ۱۸۹
هر تنی خواهد چشیدن طعم مرگ
ریزد از نخل حیاتش بار و برگ
اجرها واندر قیامت بالتمام
داده خواهد شد شما را یا کرام
پس هر آن کز آتش او گردد به دور
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۱- سوره هود » ۶- آیات ۴۴ تا ۴۹
بر زمین شد امر از پروردگار
که فرو بر آب خود را از قرار
هم بگیر ای آسمان آبی که زود
از تو آمد بر زمین اول فرود
زین اشارت نشف ارض است آب را
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۲- سوره یوسف » ۵- جذبه
گشت نفس مطمئن با روح باز
رفت دل در سیر عشق دلنواز
میرود بازم دل از کف ره کنید
یار مشکین طرّه را آگه کنید
میروم یا می برندم شیرها
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۵- سوره الحجر » ۲- آیات ۱۶ تا ۲۵
هم به تحقیق آنکه گرداندیم ما
خلق یعنی برجها اندر سما
در عیون ناظرین آراستیم
از کواکب آنچه در وی خواستیم
داشتیم از دیو مردودش نگاه
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۶- سوره النحل » ۱۳- آیات ۱۰۳ تا ۱۱۱
ما بدانیم آنچه می گویند قوم
در تو و گفتار تو از طعن و لوم
غیر از این نبود که آموزاندش
این زبان را آدمی چون خواندش
بوفکبهه یعنی اینها را به او
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۷- سوره الاسراء » ۶- آیات ۴۰ تا ۴۸
برگزید آیا خدای عالمین
مر شما را نزد قسمت بالبنین
وز ملایک دختران را برگرفت
بهر خود پس باشد این قسمت شگفت
از شما باشد بزرگ این قول بس
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۷- سوره الاسراء » ۹- آیات ۶۳ تا ۶۹
گفت رو هر کس تو را گردد مطیع
پس به دوزخ جایتان ب اشد جمیع
این جزاء موفور باشد بر شما
پس بجنبان شان توانی گر ز جا
یعنی از بادت نجنبد هر کسی
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۸- سوره الکهف » ۲- آیات ۹ تا ۱۵
بر گمان آیا تو داری کز قدیم
قصۀ اصحاب کهف و هم رقیم
باشد از آیات ما مانا عجب
بل عجب نبود ز قدرت های رب
سیصد و نه سال گر رفتند خواب
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۱۸- سوره الکهف » ۱۳- آیات ۷۱ تا ۷۷
کرد موسی آن تمام از وی قبول
پس روان گشتند هر سه بی نکول
تا که اندر ساحل دریا سوار
بر سفینه هر سه گشتند آن سه یار
خضر پنهان ز اهل کشتی با تبر
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲۰- سوره طه » ۱- آیات ۱ تا ۸
آن خداوندی که بخشاینده است
رحمتش بر بندگان پاینده است
وآن نیابد در دو دنیا انقطاع
دارد این از ذات فیّاض امتناع
کرد اشارت بر چنان فضل عمیم
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲۸- سوره القصص » ۱۶- آیات ۵۷ تا ۶۱
آمد این آیت که گفتند آن فریق
گر شویمت تابع دین و طریق
راستی را با تو آییم از پسند
این گروه از ارضمان بیرون کنند
ما ربوده می شویم از خانمان
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۴- سوره سبا » ۸- آیات ۲۸ تا ۳۳
نی فرستادیمت الاّ آنکه عام
مژده ده هم بیم ده خود بر انام
لیک نادانند اکثر مردمان
از کمال و رتبۀ پیغمبران
وعده تان گویند کی باشد به راست
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۷- سوره الصافات » ۴- آیات ۴۰ تا ۶۱
جز عباد االله مخلص کاین گروه
رزق معلوم استشان نیک از وجوه
رزق دانسته شده آن میوه هاست
که به هر دم لذتی آن را جداست
حظّ معنی ز آکل آن عاید شود
[...]
صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۸- سوره ص » ۲- آیات ۶ تا ۱۶
پس روان گشتند و گفتند از غلو
بر خدایانتان أنِ امشُواْ وَاصبِرُواْ
این است چیزی حادث و آراسته
بهر ما دهر این نوائب خواسته
یا بود مقصود از شَیء یُرَاد
[...]