بی رخ و زلف تو دل را روز و شب آرام نیست

با کسی این طایر وحشی به جز تو رام نیست

ناصحم گوید: دهد بر باد، نام نیک، عشق

می نداند عاشقان را قید ننگ و نام نیست

عقدهٔ زلف دو تا را برگشا، از پای دل

[...]

سه چیز اهل طلب را بود نشان سعادت

خلوص نیت و قلب سلیم و صدق ارادت

نه بندگی است که مر، دوری است و نفس پرستی

زبیم دوزخ و شوق جنان کنی چو عبادت

طبیعت سبعی غالب است تا به نهادت

[...]

غیرت طوبی بود، قامت دلجوی دوست

رشک ریاض جنان، خاک سر کوی دوست

قید غلایق گسست، قوّت بازوی عشق

حجاب هستی به سوخت، تجلّی روی دوست

سلسلهٔ کائنات، جمله به رقصند و هست

[...]

مرغ دل پر در هوای آشنایی می‌زند

فرصتش بادا که پر در خوش هوایی می‌زند

گوش و دل بگشا و بشنو نغمهٔ جان بخش نی

کین شکر لب دم ز لعل دلربایی می‌زند

این نواهای مخالف را مدد از یک دم است

[...]

آب خضر از لب لعل تو نه من جویم و بس

چون سکندر طلبد چشمهٔ حیوان همه کس

خط آزادی و منشور سرافرازی یافت

سرو تا بندگی قد تو را کرد هوس

در خم زلف تو مرغ دل دیوانه اسیر

[...]

ای دل ز غنم کم گو، از فقر و فنا دم زن

سلطان حقیقی شو، پا بر همه عالم زن

این ملکت فانی را، با دون طلبان بگذار

در دولت باقی چنگ، چون زاده ی ادهم زن

رب ارنی گویان، در طور تقرب شو

[...]

المنة الله که گرفتار کمندی

گشتیم و برستیم زهر قیدی و بندی

صد شکر که بخت خوش و اقبال بلندم

به نمود گرفتار سر زلف بلندی

شادم که به پای دل دیوانه نهادم

[...]

ای آفتاب از مه روی تو آیتی

تاریک شب ز ظلمت مویت کنایتی

جز پیر می‌فروش پی دفع درد و غم

از هیچ کس به عمر ندیدم کفایتی

سرو چمن ز قامت دلجوت جلوه‌ای

[...]

نوبهار آمد و باد سحری غالیه‌بوست

گاه طرف چمن و سایهٔ بید و لب جوست

خیز تا بهر تفرّج سوی گلزار رویم

که صبا غالیه‌افشان و زمین غالیه‌بوست

مشک‌بو از چه سبب شد نفس باد بهار

[...]

گه نخجیر زوبین چنگ قوشم

نماید صید دل تاراج هوشم

کبوتر چیست شاهین قوی چنگ

بود چون صعوده در چنگال قوشم

پری از وی به صد مرغ بهشتی

[...]

شد زدار محن به دار نعیم

رادمردی بزرگوار و حکیم

فخر دوران طبیب پاک سرشت

که دمش بد شفای جان سقیم

مَلک الطّب سلیل نادر شاه

[...]

بگذار خواجه زسر، خواب خوش سحری

به گذشت عمر عزیز تا چند بی خبری

دنیا و هرچه در اوست، هیچ است و تو همه چیز

تا چند ای همه چیز، غم بهر هیچ خوری

ای شیخ طعنه مزن، بر می کشان که بود

[...]

دام ره خلقی شده، بندی که تو داری

افتاده همه کس، به کمندی که تو داری

ای زلف گره گیر، رهایی زتو ما را

مشکل شده از حلقه و بندی که تو داری

بالای خوش سرو، بر افروخته قامت

[...]

صدف دیده شد از اشک روان دریایی

به هوای گهر لعل روان بخشایی

جوی خون گر رود از دیده، به دامان شاید

که به رفت از نظر سرو سهی بالایی

غم عشق تو خریدیم، به نقد دل جان

[...]

یگانه گوهر دریای عصمت

درخشان مهر مهر چرخ احتشاما

خجسته دختر فتحعلی شاه

خدیو عادل جنت مقاما

ضیاء السلطنه بانوی ایران

[...]