دام ره خلقی شده، بندی که تو داری
افتاده همه کس، به کمندی که تو داری
ای زلف گره گیر، رهایی زتو ما را
مشکل شده از حلقه و بندی که تو داری
بالای خوش سرو، بر افروخته قامت
پست است بر قد بلندی که تو داری
نوشین دهنا، با همه شیرینی شکر
تلخ است بر لعل چو قندی که تو داری
مجمر صفت افروخته دارم همه ی عمر
دل از پی خال چو سپندی که تو داری
هرگز نبود طبع تو را میل به یاران
آه از دل اغیار پسندی که تو داری
آزاده دل آنان که اسیرند، همه عمر
در بند دل آویز کمندی که تو داری
ای عشق جانسوز، زآسایش و راحت
خوشتر بود آسیب و گزندی که تو داری
دلبستگیت با قد جانانه «محیطا»
پیداست ازین طبع بلندی که تو داری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل دربارهی آشفتگی و دشواری عشق بیان شده است. شاعر به زیبایی و جذابیت معشوقش اشاره میکند و میگوید که او، با زلف و قامت افسونگرش، همه را در دام عشق خود گرفتار کرده است. معمولاً بعد از تقدیر از زیبایی او، شاعر به چالشهای ناشی از این عشق اشاره میکند و به تلخی و مشقتهایی که از وابستگی به او به وجود میآید، میپردازد. او بیان میکند که عشق مورد پسند معشوق به او و دیگران آسیب میزند و در نهایت عشقش را به عنوان نیازی اجتنابناپذیر که همراه با درد و رنج است، توصیف میکند.
هوش مصنوعی: ایجاد دام برای مردم، تو همانی که بند تو افتاده و همه در تنگنای این بند هستند. به زبانی دیگر، قدرت و تسلط تو باعث شده که دیگران در چنگ تو گرفتار شوند.
هوش مصنوعی: ای موی پیچیده و گرهدار، آزادی از تو برای ما دشوار شده است، به خاطر حلقه و بندی که تو به ما میزنی.
هوش مصنوعی: سرو خوش قد و قامت تو خیلی بلند است و زیبایی آن به قد و قامت دیگران نمیرسد.
هوش مصنوعی: دهان شیرین تو، حتی با تمام شیرینیاش، مانند شکر تلخی است در مقایسه با لعل و قندینی که تو داری.
هوش مصنوعی: من در تمام عمرم مانند چوبی که در آتش میسوزد، شوق و اشتیاقی دارم که به خاطر زیباییهای توست. دل من همیشه در پی آن نشانههای جذاب توست.
هوش مصنوعی: هرگز طبع تو به دوستان علاقهمند نبوده است و این جای افسوس دارد که تو به دلمشغولیهای دیگران رضایت میدهی.
هوش مصنوعی: افرادی که آزاد هستند، دلشان از اسارت دیگران رنج میبرد. آنها تمام عمر خود را در بند کمندی سپری میکنند که تو به عنوان شیفتهای داری.
هوش مصنوعی: ای عشق دردآور، از آسایش و آرامش بهتر است زخم و رنجی که تو به بار میآوری.
هوش مصنوعی: علاقهات به زیباییهای محیط خودت به وضوح از شخصیت والای تو مشخص است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
... ون خرم از ریش بلندی که تو داری
گر گوش کنم پهن به پندی که تو داری
با طره وخالت که زند پنجه که سرهاست
در گردن از این گرز و کمندی که تو داری
از بند مسلم برهائی همه آزاد
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.