... بزیر خرقه پیران سبوها چه خالی است

فغان که کس نشناسد می جوانه کجاست

درین چمنکده هر کس نشیمنی سازد ...

... ز داغ لاله خونین پیاله می بینم

که این گسسته نفس صاحب فغان بود است

... ناتمام جاودانم کار من چون ماه نیست

لب فروبند از فغان در ساز با درد فراق

عشق تا آهی کشد از جذب خویش آگاه نیست ...

عاشق آن نیست که لب گرم فغانی دارد

عاشق آنست که بر کف دو جهانی دارد ...

... انقلاب ای انقلاب

ای مسلمانان فغان از فتنه های علم و فن

اهرمن اندر جهان ارزان و یزدان دیریاب ...

... چو جوهر در دل آیینه راهی میتوان کردن

درین گلشن که بر مرغ چمن راه فغان تنگ است

بانداز گشود غنچه آهی می توان کردن ...

... اینجا چه کارم آنجا چه کارم

آهی فغانی آهی فغانی

این رهزن من آن رهزن من ...

... کف خاکی که نگاه همه بین پیدا کرد

در ضمیرش جگر آلوده فغان می بایست

این مه و مهر کهن راه به جایی نبرند ...

... گذشم از وصال جاودانی

که بینم لذت آه و فغانی

مرا ناز و نیاز آدمی ده ...

... شب و روزی که داری بر ابد زن

فغان صبحگاهی بر خرد زن

خرد را از حواس آید متاعی

فغان از عشق می گیرد شعاعی

خرد جز را فغان کل را بگیرد

خرد میرد فغان هرگز نمیرد

خرد بهر ابد ظرفی ندارد ...

... نگیرد شعله و چیند شرر ها

فغان عاشقان انجام کاریست

نهان در یکدم او روزگاریست ...

آدمی اندر جهان هفت رنگ

هر زمان گرم فغان مانند چنگ

آرزوی هم نفس می سوزدش ...

... وصل ار پایان شوق است الحذر

ای خنک آه و فغان بی اثر

راهرو از جاده کم گیرد سراغ ...

... گفت رومی روح هند است این نگر

از فغانش سوزها اندر نگر

متاع من دل دردآشنای است

نصیب من فغان نارسای است

به خاک مرقد من لاله خوش تر ...

غم راهی نشاط آمیزتر کن

فغانش را جنون انگیزتر کن

بگیر ای ساربان راه درازی ...

مرا تنهایی و آه و فغان به

سوی یثرب سفر بی کاروان به ...

نپنداری که مرغ صبح خوانم

بجزه و فغان چیزی ندانم

مده از دست دامانم که یابی ...

دانی که چرا طفل به هنگام تولد

با ضجه و بی تابی و فریاد و فغان است

با آن که برون آمده از محبس زه دان ...

... خوناب جگر ز فرقت تو

در باغ نصیب ما فغان شد

بلبل صفت از فراق رویت ...

... به بند بنده ای مولی الموالی

فغان از پستی دنیا که افتاد

بدست سفله ای رب المعالی ...

... جهان بیجان ز قتل جان جانان

فغان زین جور و داد از این جنایت

ز خون محراب و مسجد لاله گونست ...

... خون روان گردد چه نیل از چشمۀ چشم فرات

از فغان کودکان تشنه کام نینوا

کاروان غم رود منزل بمنزل تا بشام ...